കറുകകള്‍

                   വ ലതുകൈയുടെ ചലനം തികച്ചും യാന്ത്രകമായിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു അപ്പോള്‍...വെളുത്ത പ്രതലത്തില്‍ കറുത്തമുദ്രകള്‍നല്‍കി തെന്നിതെന്നി നിങ്ങുന്ന പേനയ്ക്കും തുറന്നുവെച്ചിരിക്കുന്ന പുസ്തകത്തിലെ വളരെ ചെറിയ അക്ഷരങ്ങള്‍ക്കുമിടയിലെ ബന്ധം മുറിഞ്ഞുതുടങ്ങിയോ? കണ്ണുകള്‍ സ്വതന്ത്രമായി പുകയുകയാണ്,നിദ്രയുടെ ആദ്യവിളി മുതല്‍ അവര്‍ അവളിലേയ്ക്ക് അലിഞ്ഞുതുടങ്ങിയിരിക്കാം.... വരുവാനിരിക്കുന്ന പ്രഭാതത്തില്‍ ഇനിയും മുദ്രകള്‍ പതിയേണ്ട ആ കടലാസുകള്‍ക്കുള്ള പ്രാധാന്യം മനസിലാക്കുന്നതിനാലാവാം ബോധമണ്ഡലം ഉണര്‍വിനെ കൈവിടാതിരിക്കുവാന്‍ ഇത്രയധികം പരിശ്രമിക്കുന്നത്...!! വെളിച്ചം നേര്‍ത്ത്നേര്‍ത്തു വരികയാണ്............പാളിച്ചകളു ള്ള മങ്ങിയ ഒരു മഞ്ഞവെളിച്ചം മാത്രമായി അത് അവശേഷിക്കുന്നു അഥവാ കണ്ണുകള്‍ അത്രമേല്‍ നിദ്രയോട് ചേര്‍ന്ന് കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു!! "എന്നെ ഓര്‍മിക്കാതെ നീ ഇന്നും ഉറങ്ങിയല്ലേ.........?"  കാതില്‍ ഒരു പെണ്‍കുട്ടിയുടെ ശബ്ദം!! അത്രയും നേര്‍ത്ത ഒന്ന് ആദ്യമായാണ്‌ ഞാന്‍ കേള്‍ക്കുന്നത് !!ബോധമണ്ഡലത്തില്‍ നിന്നുള്ള ഉണര്‍വിന്‍റെ  അവസാനപടികളില്‍ നിന്നുകൊണ്ട് ആ ശബ്ദത്തെ  ഭൂതകാലവുമായ

വര്‍ണ്ണങ്ങള്‍നിറഞ്ഞ കുടയുടെ നിഴലില്‍ ആ പുലര്‍ക്കാലത്ത് ഞാന്‍ നിന്നെലെയ്ക്കിറങ്ങിയത് സുഗന്ധങ്ങള്‍ മുഴുവന്‍ കവര്‍ന്നെടുത്തതിനുശേഷം നീ ബാക്കിയാക്കിയ കുടമുല്ലപൂക്കള്‍ തേടിയായിരുന്നു!!എന്‍റെ കാലടികളോടിണങ്ങിയ നിന്‍റെ താളങ്ങളെ തുള്ളിച്ചാടി ആസ്വദിക്കുമ്പോള്‍ മുന്‍ നിരയില്‍ അവശേഷിച്ചിരുന്ന ഒറ്റപ്പല്ല്കാണിച്ച് നിനക്ക് ഞാന്‍ തന്ന ആ ചിരികളും മുല്ലപ്പൂക്കളുടെ ആ നറു മണത്തോടൊപ്പം നീ ഇപ്പോഴും സൂക്ഷിച്ച് വെച്ചിട്ടുണ്ടാകുമോ??! സുഗന്ധത്തിനോപ്പം മുഴുവന്‍ പൂക്കളെയും നീ തല്ലിക്കൊഴിചിരിക്കുന്നുയെന്ന യാഥാര്‍ത്ഥ്യത്തില്‍ നിന്‍റെ ശബ്ദം എനിക്ക് കളിയാക്കിച്ചിരിക്കുന്ന കളിത്തോഴന്‍റെയായിരുന്നു !! അന്ന് കെറുവിച്ച് വീര്‍പ്പിച്ചു പിടിച്ചിരുന്ന കവിലുകളിലെയ്ക്ക് ഇണക്കത്തിനായി തലോടിയ നിന്‍റെ കൈകളെ ഞാന്‍ തട്ടിത്തെറിപ്പിച്ചിരുന്നു, ഹ ഹ എനിക്കറിയാം നീ ആ നിമിഷങ്ങളും മറന്നിട്ടുണ്ടാവില്ലയെന്ന് ,നിന്നെ തോല്പ്പിക്കാനായി അച്ഛന്‍ തലേന്ന്തന്നെ താലത്തില്‍ കരുതിയിരുന്ന സുഗന്ധമുള്ള മുല്ലമൊട്ടുകള്‍ വിരിഞ്ഞുണ്ടായ പൂക്കള്‍ ഉയര്‍ത്തിക്കാണിച്ചു ,നിന്നെ കൈകൊട്ടിക്കളിയാക്കിയ ആ നിമിഷത്തിലും നീ എന്‍റെ പദതാളത്തോട

വെളിച്ചങ്ങള്‍ ചിതറിനില്‍ക്കുകയാണ്  ഉയരങ്ങളില്‍നിന്നുളള  ഈ കാഴ്ച്ചയില്‍ ബാംഗ്ലൂര്‍നഗരവും   ചിന്തകള്‍ചിതറിയ നവവധുവിനെപ്പോലെ.... വാതില്‍തുറക്കുന്നു ,കിരണ്‍ ഇത്രവേഗം മടങ്ങിയെത്തും എന്ന് കരുതിയതേയില്ല,പക്ഷെ ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നു എന്നത് വാസ്തവം!ഈ രാത്രിയില്‍,  അല്ലെങ്കില്‍ ഒരുപക്ഷെ  അവശേഷിക്കുന്ന  ആയുസില്‍തന്നെ  തനിക്കു പ്രതിക്ഷിച്ചിരിക്കാന്‍ ഈ ഒരു പദസ്വനമേ ഉണ്ടാവുകയുള്ളൂയെന്നതും ഇന്നത്തെ പകല്‍ തീര്‍പ്പുകല്‍പ്പിച്ചു നല്കിയിരിക്കുന്നു!! പുരികങ്ങള്‍ തെല്ല്‌മുകളിലേയ്ക്ക് വളച്ച് പതിവ് പ്രസരിപ്പോടെ നില്‍ക്കുമ്പോഴും  കണ്ണുകള്‍ പതറുന്നുണ്ടോ??!  "എന്തെടി ആദ്യമായി കാണുന്നപോലെ ........ങേ??" അവനിലെ കാമുകന്‍ ഭര്‍ത്താവിലേയ്ക്ക്  ചുവടുമാറുന്ന  നിമിഷങ്ങളാണല്ലോ   ഇത്........! ആ ഒരു ഭാവം ശബ്ദത്തിലും!! "വീട്ടിലേയ്ക്ക് വിളിച്ചു ... 'എവിടെയാണ്' എന്നാണ് ആവര്‍ത്തിച്ചു ചോദിച്ചത്". തന്‍റെ കൈകളോട് അമര്‍ന്നുചേരുന്ന വിരലുകളുടെ തണുപ്പ്  മനസിലേയ്ക്കാണ് അലിയുന്നതെന്ന് അവനു തോന്നാതിരുന്നില്ല. "നമ്മള്‍ പേടിച്ചപോലെയൊന്നുമില്ല ... കല്യാണമായി തന്നെ നടത്താമല്ലോ എന്നാണ് അവിടുന്