tag:blogger.com,1999:blog-21021893910350486112024-03-05T03:48:58.017-08:00കറുകകള്"ഈ വലിയ ലോകത്തിലെ ആയിരമായിരം കറുകനാമ്പുകളില് ഒന്നായി ഇതും -'എന്റെ എളിയ മനസിന്റെ നേര്ത്തശബ്ദങ്ങള്..............."Saranya Mohananhttp://www.blogger.com/profile/15482457131939449648noreply@blogger.comBlogger119125tag:blogger.com,1999:blog-2102189391035048611.post-60213936651606665572018-03-01T07:41:00.002-08:002018-03-01T07:41:38.709-08:00ഓസ്കാർ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: x-small;">ഇത് എനിക്കുള്ള ഒരോർമ്മപ്പെ</span><span style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: x-small;">ടുത്തലാണ് നീയെവിടെയാണെന്നുള്ളൊരു പിൻവിളിയാണ് പക്ഷേ ഇത് എത്രമാത്ര</span><span style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: x-small;">മുൾക്കൊള്ളാൻ അല്ലെങ്കിൽ വിളികേൾക്കാൻ എനിക്ക് സാധിക്കുമെന്ന് തിരിച്ചറിയാനാകാത്തയൊന്ന് !</span><br />
<div style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
നൂറുശതമാനം തികഞ്ഞ കാഴ്ചയോടെ -കേൾവിയുടെ- പ്രതീക്ഷയുംആന്മവിശ്വാസവും കൈമുതലുണ്ടായിരുന്നൊരു സമയത്തിന്റെ ഓർമ്മതുണ്ട് !</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1H9VnB-BEejtwykt-KQJ_8mN0ek91dybHjmFHEziI7OrFXohpQAnTUseIFQFaTKn1NTol9s2RSv_T9tc4FxgdRNKZuSEWWbVaZve9RjClsd54U9R9FPGZrlOHodRE_Xrl2o07KclKRL8/s1600/28641383_1660273510725430_267144769_o+%25281%2529.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1287" data-original-width="1600" height="257" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1H9VnB-BEejtwykt-KQJ_8mN0ek91dybHjmFHEziI7OrFXohpQAnTUseIFQFaTKn1NTol9s2RSv_T9tc4FxgdRNKZuSEWWbVaZve9RjClsd54U9R9FPGZrlOHodRE_Xrl2o07KclKRL8/s320/28641383_1660273510725430_267144769_o+%25281%2529.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
നഷ്ട്ടപ്പെട്ട കാലിനുപകരംകിട്ടിയകൃത്രിമക്കാൽ ജന്മസിദ്ധമായ ഭയംകൊണ്ട്മാറ്റിവെച്ചിട്ടൊടുവിൽ മുങ്ങിത്താഴുന്ന ജീവിതത്തിന്റെ അവസാന കച്ചിത്തുരുമ്പെ ത്തിപ്പിടിക്കാൻ ഒരാഴ്ചമാത്രം പരിചയമുള്ളൊരു കൃത്രിമക്കാലിനും ശാന്തിനിലയത്തിലെ വിമലസിസ്റ്റർ തന്നൊരു മരത്തിന്റെ വടിയുമായി വീണ്ടും പ്ലസ് വണ്ണിന് ചേർന്ന ദിവസങ്ങൾ ,ഞാൻ മുഴുവനായും അർപ്പിക്കപ്പെട്ട ക്ലാസുകൾ .....................ജീവിതത്തിൽ എനിക്കു കിട്ടിയ ഓസ്കാർ ആയിരുന്നു ഈ സമ്മാനം ,ഈ പുസ്തകത്തിന്റെ ഓരോ പേജും ഞാൻ ഹൃദത്തിലേറ്റുവാങ്ങിയിരുന്നു.......ഇന്നീ ബുക്ക് കാണുമ്പോൾ എനിക്കക്കമിട്ട് നിരത്താനാവുന്നു -എന്നോടൊപ്പമിന്നുള്ള അലസതകൾ ,അക്ഷരങ്ങളിൽനിന്നുള്ള അകലങ്ങൾ ,ചിന്തകൾ തട്ടിയുണർത്താത്ത മയക്കങ്ങൾ ,പൂർണ്ണതയില്ലാത്ത ഉണർവുകൾ ...............!!!</div>
<div style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<br /></div>
<div style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
ഇനിയൊരു തിരിച്ചുവരവ് സാധ്യമാകുമോയെന്ന് .....അസാധ്യമല്ലെന്നറിയുമ്പോഴും ഇതിനുള്ള ന്യായീകരണങ്ങൾ ഞാൻ തന്നെ കണ്ടെത്തിതുങ്ങിയിട്ടുണ്ട് 'പ്രായം മുപ്പതിനോടടുക്കുന്നുവത്രേ '</div>
<div style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
<br /></div>
<div style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
എഴുതിയ മത്സരപരീക്ഷയിലൊന്നിൽ പുറകിലാക്കി കാലം എന്നെ കളിയാക്കിത്തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു ,</div>
<div style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">
വരേണ്ടിയിരിക്കുന്നു എനിക്കെന്നെത്തിരിച്ചുകൊണ്ടുവരേണ്ടിയിരിക്കുന്നു </div>
</div>
Saranya Mohananhttp://www.blogger.com/profile/15482457131939449648noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2102189391035048611.post-78925990570930730012015-03-04T08:01:00.000-08:002015-03-04T08:01:18.748-08:00പഴംചുട്ടതുംഞാനും<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
"അനിയത്തി തീരെ ചെറുതായിരുന്നപ്പോള് അമ്മ അവള്ക്ക് ചുടുന്ന പഴത്തിന്റ പങ്ക് വാശിയോടെ കഴിച്ചുശീലിച്ച രുചി! വളര്ച്ചയുടെ വഴിവക്കില് വാശി മറന്നുവച്ചപ്പോഴും കൂടെവന്നയീ സ്വാദ് വീണ്ടും മുന്നിലെത്തിച്ചതും അവള് - അനിയത്തി"<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhI6DDFVl9ZMUQe0LrCPMz62teeyO_aZMgICgr5oE_-6JQXgaaGbRzzkebrei4w2-4SdzbS6V0Y-qBNVNgpZ5EzQKcwBvYpwHhMc9VWfeIp0xZXYFncQjo1zOTIynuM9N9zNUjOnv76CAo/s1600/IMG_20150304_205600.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhI6DDFVl9ZMUQe0LrCPMz62teeyO_aZMgICgr5oE_-6JQXgaaGbRzzkebrei4w2-4SdzbS6V0Y-qBNVNgpZ5EzQKcwBvYpwHhMc9VWfeIp0xZXYFncQjo1zOTIynuM9N9zNUjOnv76CAo/s1600/IMG_20150304_205600.JPG" height="154" width="320" /></a></div>
<br /></div>
Saranya Mohananhttp://www.blogger.com/profile/15482457131939449648noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2102189391035048611.post-2219070631723985512013-11-28T07:12:00.001-08:002013-11-28T07:12:13.888-08:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div>
<div>
<div>
ഞാൻ പറയുന്നതിനെല്ലാം ചെവിതരാൻ ....</div>
"ആ കഥ ഒന്നുകൂടി പറയ്യോ ?" എന്ന് കൊഞ്ചാൻ ...</div>
പിന്നെ, ഞാൻ ചൊല്ലിക്കൊടുക്കുന്നതെല്ലാം ഏറ്റുപാടാൻ ശ്രമിച്ച്,</div>
ഞാനൊരു ഗായികയാണെന്ന് ആദ്യമായി പറഞ്ഞ,<br />എല്ലാത്തിനുമുപരി എന്നെ സഹിക്കുന്ന ഈ കുഞ്ഞുങ്ങളെ ഞാനെങ്ങനെ സ്നേഹിക്കാതിരിക്കും ... :)<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYiq-Y0pWqJv9_XAd29-TUvRP61lZ52XYF4nnsiHgfT5OrR_2Ou34f9FQmzync0qAj2-onVnsHbSB75TXaNH6lbmfP71C7i7KsBLT_ni08mibnK6tLvSIY4XrY4DamDhlpYHcp2tSR2_o/s1600/Photo4236.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYiq-Y0pWqJv9_XAd29-TUvRP61lZ52XYF4nnsiHgfT5OrR_2Ou34f9FQmzync0qAj2-onVnsHbSB75TXaNH6lbmfP71C7i7KsBLT_ni08mibnK6tLvSIY4XrY4DamDhlpYHcp2tSR2_o/s320/Photo4236.jpg" width="251" /></a></div>
</div>
Saranya Mohananhttp://www.blogger.com/profile/15482457131939449648noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2102189391035048611.post-51745096988560150182013-10-28T09:44:00.001-07:002013-10-28T09:44:19.332-07:00നുണക്കഥ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<h5 class="uiStreamMessage userContentWrapper" data-ft="{"type":1,"tn":"K"}">
<span class="messageBody" data-ft="{"type":3,"tn":"K"}"><span class="userContent"><br /> എന്റെയാണ് എന്റെയാണെന്നും പറഞ്ഞ്<br /> പകുത്തെടുക്കാൻ ബന്ധങ്ങൾക്കായ് അവകാശമുന്നയിച്ചവൾ-<br /> അവരിലാദ്യത്തെ അനാഥയായി തീരുന്നൊരു കഥയുണ്ട് !<br /> അനുഭവത്തിന്റെ ചൂരിനുള്ളിൽ പകർത്തിയെടുക്കാൻ<br /> വാക്കുകൾ പിടിതരാഞ്ഞതിനാൽ ഞാനതിനെ<br /> നുണക്കഥയാക്കി വെറുമൊരു കള്ളകഥ !</span></span></h5>
</div>
Saranya Mohananhttp://www.blogger.com/profile/15482457131939449648noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2102189391035048611.post-29066134381908669262013-10-11T04:45:00.002-07:002013-10-11T04:45:22.242-07:00വീണ്ടും പിച്ചവെച്ചു പതിനാറാം വയസിൽ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigZJ84-H_O0Ht-UVofJFKysMxyAvhXXc-dsmrgYJknrM1hUz4kxML79QqpVg0lU__XiPlrCl5WTdW7Z28fda4gyPD0t1ptBk5kEXWE4VTPf_dLagjs7aS6MHtNcMawXwaVaw8JraMSlag/s1600/imagesl.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigZJ84-H_O0Ht-UVofJFKysMxyAvhXXc-dsmrgYJknrM1hUz4kxML79QqpVg0lU__XiPlrCl5WTdW7Z28fda4gyPD0t1ptBk5kEXWE4VTPf_dLagjs7aS6MHtNcMawXwaVaw8JraMSlag/s320/imagesl.jpg" width="320" /></a><span class="userContent">"അതേ, കഴിഞ്ഞദിവസം കാലുമുറിച്ചു മാറ്റപെടെണ്ടിവന്നതിനെക്കുറിച്ച് ഞാൻ
പറഞ്ഞിരുന്നല്ലോ,അതുകഴിഞ്ഞ് മുറിവ് ഉണങ്ങിയെന്ന് ഉറപ്പാക്കിയ ഉടനെ പുതിയ
കാലിനുള്ള അളവെടുത്തു !തമിഴ്കലർന്ന മലയാളം സംസാരിക്കുന്ന ആ ചീഫ് എഞ്ചി<span class="text_exposed_show">നീയർ
മുറിവ് ഉണങ്ങിയോയെന്നറിയാൻ കാലുമുറിച്ചുമാറ്റിയ ഭാഗത്തു ആദ്യമായി
പ്രസ്ചെയ്തു നോക്കിയത് ഈ ജന്മത്ത് എനിക്ക് മറക്കാൻ
പറ്റില്ല,മനസിലായികാണുമല്ലോ അന്ന് മുറിവ് പൂർണ്ണമായും ഭേദപെട്ടിരുന്നില്ല.<br /> <br />
അധികം വൈകാതെ തന്നെ പുതിയ കൃതൃമക്കാൽ തയ്യാറായി,പക്ഷേ അപ്പോഴേയ്ക്കും ഞാൻ
കീമോ'യുടെ ഭ്രാന്ത വലയത്തിൽ പെട്ടിട്ട് ഒരു
മാസംപിന്നിടുകയായിരുന്നു,മെലിഞ്ഞുകൊലുന്നനെ നീണ്ടമുടിയൊക്കെ പിന്നിയിട്ട്
2മാസങ്ങൾക്ക് മുൻപ് അളവെടുക്കാൻചെന്ന എന്നെ അവർ തിരിച്ചറിയുന്നത്
കൂടെയുണ്ടായിരുന്നവരെ കണ്ടിട്ടായിരുന്നു,കീമോ മരുന്നുകൾ എനിക്ക്
തടിച്ചുചീർത്ത ശരീരവുംമൊട്ടത്തലയും കണ്പീലിപോലുമില്ലാത്തൊരു മുഖവും പിന്നെ
നഘങ്ങളിൽ പോലും കരുവാളിപ്പും സമ്മാനിച്ചു കഴിഞ്ഞിരുന്നു.അളവ് പാകമാകാതെ ആ
ലിമ്പ് ഉപേഷിക്കേണ്ടിവന്നു .പക്ഷേ,അത് എനിക്ക് യാഥാർത്യത്തിന്റെ നേർക്കൊരു
ചൂണ്ടുവിരൽ അനുഭവം നല്കി,കാരണം പുതിയകാൽവെച്ച് നടക്കുക എന്നത് ഒരു
പൂനുള്ളുന്ന ലാഘവത്തോടെ സംഭവിക്കുമെന്നതാണ് മറ്റുള്ളവരുടെ വാക്കുകലിലൂടെ
ഞാൻ മനസിലാക്കി വെച്ചിരുന്നതേ - സുധാ ചന്ദ്രന്റെ നൃത്തവും ചന്ദ്രലേഘ'
സിനിമയിൽ മോഹൻലാൽ പാട്ടുപാടി സുകന്യയെ നടത്തിക്കുന്ന സീനുമൊക്കെ മനസിലങ്ങനെ
നിറഞ്ഞുനില്ക്കുമ്പോഴാണെന്നോർക്കണം മുന്നിലുംപിന്നിലും വലിയ കണ്ണാടികൾ
വെച്ചിട്ടുള്ളതിനു നടുവിൽ ഇരുവശങ്ങളിലുമുള്ള നീളമേറിയ ഇരുമ്പുബാറുകളിൽ
പിടിച്ചു ഒരു ചേട്ടൻ വേദനിക്കുന്ന മുഖത്തോടെ പതിയെ നടന്നുപഠിക്കുന്നു,ഒരു
ടെക്സ്റ്റെയിൽസ് കവർ ഇടതുകൈയിൽ മടക്കിപിടിച്ചുകൊണ്ടു ഭാര്യ അല്പം ഇടയിട്ട്
സമാന്തരമായി ചലിക്കുന്നുണ്ട്. പിന്നെയും കണ്ടു പലപ്രായക്കാർ-പല അനുഭവക്കാർ,
പല അളവിലും തരത്തിലുമുള്ള കൃത്രിമ കൈകാലുകൾ ! <br /> <br /> എന്റേത് 'through
knee 'യാണ് above knee/below knee ആയിരുന്നെങ്കിൽ കുറച്ചുകൂടി
ആയാസരഹിതമായിരുന്നെനെ എന്നൊരു അഭിപ്രായവും കേൾക്കുകയുണ്ടായി.മുട്ടുമടക്കി
തന്നെ നടന്നു പഠിക്കാൻ അവർ നിർദേശിച്ചെങ്കിലും വീട്ടിലേയ്ക്ക് വഴിസൗകര്യം
ഇല്ലാത്തതിനാൽ,ഇനി ഞാൻ മുട്ടുമടക്കേണ്ടതില്ല എന്ന തീരുമാനം നിലവിൽ വന്നു
,അതിനോടനുബന്ധിച്ച് മുട്ടിന്റെ ഭാഗത്ത് ലോക്ക് വരികയുംചെയ്തു,അതായത്
ഇരിക്കുമ്പോൾ ലോക്കെടുത്ത് കാൽ മടക്കാം ! ഇനി നടന്നുപഠിക്കുമ്പോൾ
കാലിലേയ്ക്ക് നോക്കാനേ പാടില്ല നേരെ നോക്കി നടക്കണം,അല്ലെങ്കിൽ അതൊരു
ശീലമായി തീരുമല്ലോ! കൊച്ചുകുട്ടികൾ കളിപ്പാട്ടങ്ങളിൽ കണ്ണുനട്ട് പായുമ്പോൾ
ഉരുണ്ടുവീഴേണ്ടതിന്റെ ആവശ്യകത ഞാൻ മനസിലാക്കിയതപ്പോഴാണ് .<br /> <br /> <br /> 4
മാസങ്ങൾക്കുള്ളിൽ അടുത്ത ലിമ്പ് ലഭിച്ചു.അപ്പോഴേയ്ക്കും ഞാൻ കീമോയിൽ
അവശനിലയിലായിരുന്നു,വെച്ചുനോക്കി,പക്ഷേ പരിശീലനം നടന്നില്ല,ഒരു മാസത്തിന്
ശേഷം വീണ്ടും പോയി,അപ്പോഴും ഞാൻ ക്ഷീണം വിട്ടുമാറിയില്ല,ഇതിനോടകം ഞാൻ
ക്രച്ചസ് ഉപയോഗിച്ചുതുടങ്ങിയിരുന്നു,മുറിവുണങ്ങുന്നതിനുമുന്പേ കുളിമുറിയിൽ
തെന്നിവീണ് കാലിടിച്ചു ബോധംകേട്ടതിനാൽ ചലനങ്ങൾ
സൂക്ഷത്തൊടെയായിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു.മനുഷ്യശരീരത്തിലെ ഏറ്റവും അവശ്യഅവയവം
കാലാണെന്നും കാലിനുപകരം ഒരു കൈ നഷ്ട്ടപെട്ടാലും വേണ്ടിയിരുന്നില്ല
എന്നൊക്കെ ചിന്തിച്ചുകൂട്ടിയ സമയം.അങ്ങനെ പോയ ദിവസങ്ങളിലൊന്നിൽ വന്ന
മിന്നൽപണിമുടക്ക് അന്ന് ,അവിടെ എന്തുചെയ്യണമെന്നറിയാതെ
അമ്മയ്ക്കുംവല്യമ്മയ്ക്കുമൊപ്പം ക്രച്ചസും മടിയിൽ വെച്ചുകൊണ്ടാ
വരാന്തിയിലിരുന്ന് വെയിൽചായുന്നതു നോക്കിയിരുന്ന നിമിഷങ്ങൾ ഓർമ്മയിലെ
കടുത്ത വർണ്ണങ്ങളിൽ എഴുതപ്പെട്ട് കിടക്കുന്നു, അച്ഛന്റെ ഓർമയിൽ
വന്നുചേർന്ന കണ്ണുനീരിനെ ഞാൻ കാലുവേദനയിലേയ്ക്കു പഴിചാരി !<br /> <br /> ലിമ്പ്
വെച്ച് നടക്കാൻ തുനിയാതെ ദിവസങ്ങൾ കുറച്ചുകൂടി മുന്നോട്ടുപോകവേ ആ ദിവസങ്ങൾ
ഇങ്ങെത്തി വീണ്ടും പ്ലസ് വണ്ണിനു ചേർന്നിരിക്കുകയാണ്! ക്ലാസ്സുതുടങ്ങാൻ
രണ്ടു ദിവസങ്ങൾ അവശേഷിക്കുന്നു!അത് വെച്ച് നടക്കുമ്പോൾ ഉണ്ടാകുന്ന
ബുദ്ധിമുട്ടുകളോർത്ത് മാറ്റിവെച്ചിരിക്കുന്ന ആ കാലിന്റെ
ആവശ്യകതയെക്കുറിച്ച് ഞാൻ ചിന്തിക്കുന്നത് ശാന്തിനിലയം കോണ്വെന്റ്റ്റിലെ
ഉറക്കംവരാത്ത ആ രാത്രിയാണ്.ഒരുപക്ഷേ എന്നെക്കുറിച്ച് - എന്റെ
അവസ്ഥയെക്കുറിച്ച് ഞാൻ ആലോചിച്ച് എടുത്ത ഏറ്റവും നല്ല തീരുമാനങ്ങൾ ആ
മണിക്കൂറുകളിൽ ആയിരുന്നു. തുടർപഠനം അപ്പോഴും ചിന്തയുടെ നൂൽപ്പാലത്തിലാണ്,
പഠിക്കാൻ പറ്റുമോയെന്ന് എനിക്ക് യാതൊരു ഉറപ്പുമില്ല,
ബൂത്തിനെക്കുറിച്ചൊക്കെ വീട്ടിൽ സംസാരമുണ്ടായിട്ടുണ്ട്, അച്ഛന്റെ മരണശേഷം
വീണ്ടും വീടിന്റെ സർവ്വപ്രതീക്ഷയും തകർന്നതിന്റെ ചാരത്തിൽനിന്നുള്ള എന്റെ
ചിന്തകൾ ഫലം കണ്ടു,പിറ്റേന്ന് രാവിലെമുതൽ നടന്നുതുടങ്ങി,മൂന്നാംനാൾ
സ്കൂളിലേയ്ക്ക്,വിമല സിസ്റ്റർ എവിടുന്നോ ഒരു ഊന്നുവടി കൊണ്ടുതന്നു,അച്ഛന്റെ
മുത്തശിയുടെ കൈയിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു അത്തരമൊന്ന്.<br /> <br /> നീറ്റലുള്ള ആ
കാലടികൾക്ക് പിന്നിൽ പഠിക്കാനുള്ള അദമ്യമായ ആഗ്രഹമായിരുന്നു എന്നതല്ല സത്യം
അതെന്നെ സമ്പന്ധിച്ചിടത്തോളം അവസാനത്തെ പിടിവള്ളിയായിരുന്നു എന്നതാണ്
വാസ്തവം,അതിലുപരി എനിക്കത് മനസിലാക്കാൻ കഴിഞ്ഞിരുന്നു എന്നതും സത്യം.അന്ന്
വൈകുന്നേരം കാലിൽ ഞാൻ 5 ബാൻഡെജ് ഒട്ടിച്ചു,പിന്നീട് വടി ഉപേക്ഷിച്ചു ഞാൻ
സ്വയം നടന്നുതുടങ്ങി,ജീവിതത്തെ സ്നേഹിക്കാനൊന്നും എനിക്ക് കഴിഞ്ഞിരുന്നില്ല
എന്നാണ് എനിക്ക് തോന്നുന്നത്,വീട്ടിലെ മുറിയില്നിന്നുള്ള മോചനം എനിക്ക്
പ്രതീക്ഷ നല്കുന്നുണ്ടായിരുന്നിരിക്കണം.അവിടെവച്ച് ഞാൻ ബസിൽ കയറി യാത്ര
ചെയ്തു,അതും എന്റെ ആന്മവിശ്വാസം വർദ്ധിപ്പിച്ചു.<br /> <br /> ഒടുവിൽ 2
വർഷത്തിനുശേഷം 90%മാർക്കോടെ ലഭിച്ച +2 സർട്ടിഫികറ്റാണ് എന്റെ ജീവിതത്തിലെ
ആദ്യത്തെ ഉറച്ചചവിട്ടുപടി !പിന്നെയും യാത്രകൾ ഉണ്ടായി ഒരുപാട് തനിച്ചും
അല്ലാതെയും,എന്റെ മുട്ടുമടക്കാത്ത കാലടികൾ കൂടെനടക്കുന്നവർക്ക്
ബുദ്ധിമുട്ടാകുമോയെന്ന ആശങ്കകളുംതുറിച്ചുനോട്ടങ്ങളും മറ്റുള്ളവരുടെ
സഹതാപവുമൊക്കെ എന്റെ കാലടികളെ പലപ്പോഴും ഇടറിക്കാറുണ്ട് പക്ഷേ,എന്റെ
കൈപിടിച്ച് എത്രയേറെ കൂട്ടുകാരുംപരിചയക്കാരും എന്നോടൊപ്പം
നടന്നിട്ടുണ്ടെന്നറിയ്യോ !!<br /> അത്തരം ചിലയാത്രകൾക്കൊടുവിൽ എന്റെ കണ്ണ്നിറയും ..കാരണം എന്താണെന്ന് ചോദിച്ചാൽ.... സങ്കടം കൊണ്ടല്ല എന്നേ അറിയൂ!</span></span></div>
Saranya Mohananhttp://www.blogger.com/profile/15482457131939449648noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-2102189391035048611.post-4731374563320642772013-10-09T23:02:00.001-07:002013-10-09T23:02:09.167-07:002013 ഒക്ടോബർ 4 - ന്റെ പത്താം പിറന്നാൾ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
ഇതിപ്പോൾ 2013 ഒക്ടോബർ,<br />
<div>
<div>
<div>
പത്തുവർഷങ്ങൾക്ക് മുൻപ് അതായത് 2003 ഒക്ടോബർ,</div>
കുറച്ചു
കൂടി കൃത്യമായി പറഞ്ഞാൽ 04.10.2003, ഈ തീയതി ഞാനങ്ങനെ
ഓർമ്മപുതുക്കാറൊന്നുമില്ല, എങ്കിലും ഓരോ ഒക്ടോബർ കടന്നുപോകുമ്പോഴും
എപ്പോഴെങ്കിലുമൊക്കെ ചിന്തയിലേയ്ക്ക് കടന്നുവരാറുണ്ട് എന്റെ രണ്ടാം
ജന്മത്തെക്കുറിച്ച് ,എന്നുവെച്ച് ആ ഒരൊറ്റ ദിവസമല്ല കേട്ടോ
നിർണ്ണായകം,അതൊരു ഹ്രസ്വകാല പ്രക്രിയയായിരുന്നു എന്നതാണ് വാസ്തവം !<br />
</div>
മനസ്സിൽ എവിടെനിന്നോ കയറിക്കൂടിയ വിശ്വാസം അന്ന് നടക്കുന്ന മേജർ
സർജറിയോടെ ഞാൻ മരിക്കാൻ പോകുകയാണ് എന്നുള്ളതായിരുന്നു !ഇടതുകാലിന്റെ പാതി
മുറിച്ചുമാറ്റപെടുകയാണ്,പതിവിലേ<wbr></wbr>റെ ഞാൻ അന്ന് ചിരിച്ചു - വർത്തമാനം പറഞ്ഞു എന്നൊക്കെ ഇളയചിറ്റ കഴിഞ്ഞ ഓണത്തിന് വന്നപ്പോൾ പറഞ്ഞു കണ്ണുനിറയ്ക്കുന്നത് കണ്ടു .<br />
</div>
<div>
ഓപ്പറേഷൻ തിയറ്ററിന് മുൻപിൽ എനിക്ക് പരിചയമോ,കേട്ടറിവോ ഉള്ള
മുപ്പതോളം മുഖങ്ങൾ,ആരെക്കെയോ എന്നോട് സംസാരിച്ചിരുന്നു ,കൂടുതലും
ആശ്വാസവാക്കുകളായിരിക്കണം,അവ ചെവികളെ കെട്ടിട്ടുള്ളൂ,കാരണം എത്രയോക്കെ
ധൈര്യം ഭാവിച്ചാലും ഞാനെന്ന പതിനാറുകാരിയുടെ ബോധമണ്ഡലത്തിൽ അപ്പോഴേയ്ക്കു
നേർത്ത് തീവ്രമായ ഒരു സൈറൻ മുഴങ്ങിതുടങ്ങിയിരുന്നു,ആദ്യം തിയറ്ററിനോട്
ചേർന്നുള്ള മുറിയിൽ !അന്ന് അനിയത്തിയ്ക്ക് ഏഴുവയസേയുള്ളൂ,അവളിങ്ങനെ
ജനലിങ്കൽ വന്നുനോക്കുന്നു അപ്പോഴൊക്കെ കരച്ചിൽ തൊണ്ടയിൽ
തികട്ടും,ഇടയ്ക്ക് കണ്ണുനിറഞ്ഞപ്പോൾ അന്യേഷണം വന്നു "എന്തേ
കാലുവേദനിക്കുന്നുണ്ടോ ?" ഇല്ലായെന്ന് ഞാൻ തലയാട്ടി,വായ തുറക്കാൻ കഴിയില്ല
അങ്ങനെ സംഭവിച്ചാൽ അതൊരു കരച്ചിയിരിക്കും.നാട്ടുകാരിയും അവിടുത്തെ(കോട്ടയം മെഡിക്കൽ കോളേജ്) ജോലിക്കാരിയുമായ കുട്ടിയമ്മചേച്ചി എന്നോടിടയ്ക്കിടെ കുശലം പറഞ്ഞു.<br />
</div>
<div>
അടുത്ത ബെഡുകളിൽ കിടക്കുന്ന രണ്ടുചേട്ടന്മാർ തമ്മിൽ
സംസാരിക്കുന്നുണ്ട്,അവരിൽ ഒരാൾക്ക് അപകടത്തിനുശേഷം നടത്തുന്ന
ഏഴാമത്തെയോഎട്ടാമത്തേയോ സർജറിയാണിത് അനസ്തേഷ്യെയും അപകടവുമെല്ലാം അവരുടെ
സംസാരത്തിൽ വന്നുപോയി,സമയം മുന്നോട്ടു പോകുകയാണ് ഞാനും ആ സംസാരത്തിന്റെ
ഭാഗമായി,പിന്നെ ടെസ്റ്റ്ഡോസ് ഇഞ്ചക്ഷൻ വന്നു ..സൈറൻ രണ്ടുചെവിയിലും
പൂർവ്വാധികം ശക്തിയോടെ മുഴങ്ങി,ശരീരത്തിൽ ചൂടു നിറഞ്ഞ് ഞാൻ
പുകയുന്നതുപോലെയാണ് എനിക്കപ്പോൾ തോന്നിയത് !<br />
</div>
<div>
തിയറ്ററിനുള്ളിൽ എന്നെ നോക്കുന്ന ഡോക്ടേഴ്സ്
ഉണ്ടായിരുന്നു,കൊലുന്നനെ മെല്ലിച്ച- വെളുത്ത കോട്ടണ്വസ്ത്രങ്ങളുംപിന്നിക്കെട്ടിയ മുടിയ്ക്ക് മുകളിൽ ഇളംനീല നിറമുള്ള നേർത്തൊരു
തൊപ്പിയുമിട്ടിരുന്ന എന്നെ അവർ സ്ട്രെച്ചറിൽനിന്നും ബെഡിലേയ്ക്ക്
മാറ്റി,റെജി എന്ന് പേരുള്ള ഡോക്ടർ എന്റെ കവിളിൽ തട്ടി <br />
"ശരണ്യ... ഏന്തേ പേടിച്ചിരിക്കുവാ ഉം....?"</div>
<div>
പിന്നെയും അവർ ഞാൻ കേട്ടുപഴകിയ കുറെ കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞു സുധാ ചന്ദ്രനെക്കുറിച്ചുംമാസങ്ങൾക്കു<wbr></wbr>ള്ളിൽ
ലഭിക്കാൻ പോകുന്ന പുതിയ കാലിന്റെ മേന്മയെക്കുറി ച്ചുമൊക്കെ,അവരപ്പോൾ എന്റെ
ഇടതുകാൽ പരിശോധിക്കുന്നു -എക്സ്റെ നോക്കുന്നുമോക്കെയുണ്ട്!<br />
</div>
<div>
പെട്ടന്നൊരു തോന്നലിൽ ഞാൻ എഴുന്നേറ്റിരുന്നു, "മാറിപോകരുത് ഈ
കാല് "പറഞ്ഞുപോയതാണ്,കുറച്ചുമുന്പ് സംസാരിച്ച ആ ചേട്ടന്മാർ കാലുമാറി
ഓപ്പറേഷൻ നടത്തിയതിന്റെ വാർത്തയെക്കുറിച്ച് പറയുന്നത് കേട്ടിരുന്നേ ....<br />
</div>
<div>
പിന്നെ വളച്ചുകിടത്തിയിട്ട് നട്ടെല്ലിൽ ഇഞ്ചക്ഷൻ,അരയ്ക്കു താഴേയ്ക്ക് ശരീരമില്ലാത്തതുപോലെ തോന്നി !</div>
<div>
അധികം വൈകാതെ വലതുകൈപത്തിയിൽ സൂചി കയറി, മരുന്നുകൾ അതിലൂടെയും ,"ഉറക്കം വരുന്നുണ്ടോ "ഇടയ്ക്കൊരു ചോദ്യം <br />
</div>
<div>
ഇല്ലായിരുന്നു ഒരു നേരിയ മൂടൽ മാത്രം !അതിനിടയിൽ ഞാൻ കാണുന്നു
സൂചിയിലൂടെ ഇപ്പോൾ മരുന്നല്ല രക്തമാണ് വീണ്ടും ഞാൻ സംസാരിച്ചു "വേണ്ട
..രക്തം കയറ്റേണ്ട "(സർജറി എന്ന് കേട്ടപ്പോൾ എന്നെ ഏറ്റവും പേടി പെടുത്തിയ
ഒന്നായിരുന്നു ഇത് )<br />
</div>
<div>
അതുപക്ഷേ ഞാൻ അനങ്ങിയപ്പോൾ കൈയിൽനിന്നും രക്തം
മുകളിലേയ്ക്ക്പോയതായിരുന്നു ,അവരതെന്നെ ബോധ്യപെടുത്തി .അധികം വൈകാതെ ഒരു
കോട്ടണ്തുണി കണ്ണുകൾക്ക് മുകളിൽ വന്നു,പക്ഷേ അപ്പോഴും കിടന്നുകൊണ്ട്
നോക്കുമ്പോൾ എനിക്ക് എന്റെ കാൽച്ചുവട്ടിൽ നില്ക്കുന്നവരെ
കാണാമായിരുന്നു,പിന്നെ എന്തൊക്കെയോ ശബ്ദം കേട്ടു,അവർ ഒരു ബോക്സിൽ നിന്നും
ഓരോന്നും എടുക്കുന്നു .ഇത്തവണ ഞാൻ കണ്ണുകൾ ഇറുക്കിയടച്ചു,<br />
</div>
പിന്നെ കണ്ണുതുറക്കുമ്പോൾ മുന്നിൽ ഒരു വെളുത്ത പൊതികെട്ട്,ചുറ്റി കെട്ടപ്പെട്ടുകൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്<div>
<wbr></wbr>,അതെന്റെ
കാലിന്റെ ബാക്കിയാണെന്ന് മനസിലായ നിമിഷത്തിൽ ഞാൻ എഴുന്നേല്ക്കാൻ
ശ്രമിച്ചു,അപ്പോഴൊക്കെ ഞാൻ പരമാവധി ഉച്ചത്തിൽ ചോദിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു
"എന്തിനെ ഇത്രയും മുറിച്ചു കളഞ്ഞത്,ഞാൻ പറഞ്ഞതല്ലേ ......."പിന്നെയും
എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞു നല്ല മൂടലുള്ള ഓർമ്മകളാണ് ,അവരും പറഞ്ഞു വീണ്ടും
ആശ്വാസവാക്കുകൾ അതിലുമുണ്ടായിരുന്നു പതിവുപോലെ സുധാചന്ദ്രനും ജയ്പൂർ കാലും !</div>
</div>
Saranya Mohananhttp://www.blogger.com/profile/15482457131939449648noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-2102189391035048611.post-78282632412916683592013-10-07T04:26:00.000-07:002013-10-07T04:26:15.874-07:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span class="userContent"><div class="text_exposed_root text_exposed" id="id_52529925d2fe77014693723">
"മഴയോടുള്ള
എന്റെ പ്രണയകുറിപ്പുകൾ വായിച്ച കുറെയേറെ സുഹൃത്തുക്കൾ എന്നെ മഴയുടെ
കാമുകിയായി അംഗീകരിച്ചിട്ടുണ്ട് !! ഇനിയൊരു രഹസ്യം പറയാട്ടോ,ഇതാണ് എന്റെ മഴ
! എന്റെ ഈ കിന്നാരങ്ങൾക്കെല്ലാം കാതുതന്ന -,മറുപടി തരേണ്ടിവരാറുള്ള ഒരു
പാവം പാലക്കാടൻ മഴ !കാര<span class="text_exposed_show">്മേഘങ്ങളെ ഒര്മ്മകളിലെയ്ക്ക് പതിച്ചുചേര്ത്ത്എന്നില് പെയ്തുനിറയുന്നു -<br /> "എന്റെ മഴ"...................................<br /> 1. എന്റെ മഴയ്ക്ക്....(repost)<br /> എന്നിലെ പ്രണയത്തിന്റെ നീരുറവകള് അലിഞ്ഞുചേരുന്ന നിന്റെ ദിനരാത്രങ്ങളില്,എപ്പോഴൊക്കെയോ കാത്തിരിപ്പിന്റെ മൌനം ഘനീഭവിക്കുന്നു!!<br />
നിന്നിലെ ഭാവങ്ങള്ക്ക് പ്രണയത്തിന്റെമാത്രം നിറംചേര്ക്കാന് ഞാന്
ശ്രമിക്കുന്നില്ലയെന്നു നീ അറിയുക .നിന്റെ ചലനങ്ങളില്... ഉഷ്മളതകളില്
നിശ്വാസങ്ങളില്... വേറിടുന്ന ചിന്തകളുംതലങ്ങളും ഞാന് അറിയാതെ
പോകുന്നുയെന്നു ചിന്തിക്കുന്നുവോ നീ??<br /> നീ 'എന്റേത് ' എന്ന്
പറയുമ്പോഴും നീ എന്റ്റെത് മാത്രമല്ലെന്നതും സത്യം !! മഴയെന്ന നിന്നിലെ
ഓരോ ഭാവങ്ങളെ പ്രതീക്ഷിക്കുന്ന മനസുകള്ക്ക് നീ അവരുടെതാകുന്നു ,അവിടെ
നിന്റെ രാഗങ്ങള് വ്യത്യസ്തങ്ങാളായി ചിതറുകയാണ് ...അവയെനിക്ക്
കാണുവാന്കഴിയുന്നുണ്ട്,കാലദേശാനുസൃതമായി നിന്റെ വായനകള് വിഭിന്നങ്ങളായി
പല നിറങ്ങളില് ,രൂപങ്ങളില്,സ്ഥാനങ്ങളില് വേറിട്ട് നില്ക്കുന്നു!!
,പക്ഷെ ആ കാഴ്ചകള്ക്കും മനസിന്റെ കേള്വിക്കുമിടയില് പ്രണയത്തിന്റെ
അന്ധത ചൂഴ്ന്നു നില്ക്കുകയാണ് .!!<br /> ഓര്മയിലെ ആദ്യ പുതുമഴയായി നീ
പെയ്തിറങ്ങിയ നാള് ,വരണ്ടഭൂമിയില്നിന്നും പറന്നുയര്ന്ന ഊഷരകുമിളകളുടെ
മിഴികളോട് നിന്റെ നനവുകള് പറഞ്ഞത് മുഴുവന് നിന്നില്നിന്നും
എനിക്കായുള്ള ദൂരത്തെക്കുറിച്ചായിരുന്നു....അകലങ്ങളില്ലാത്ത ദൂരം!!<br /> മഴയെന്ന സുഹൃത്ത്...<br /> മഴയെന്ന സന്താനം ....<br /> മഴയെന്ന ദാതാവ് ...<br /> മഴയെന്ന ശത്രു .....<br /> നീയാകുന്ന സഹോദരന് ....<br /> നിന്റെ യാത്രയിലെ നിഴല്രൂപങ്ങള് ....നിന്റെ ബഹുമുഖഭാവങ്ങളെ അറിയുമ്പോഴും ... എനിക്ക് നീ എന്റെ മഴയാകുന്നു,.......<br /> പതിയുന്ന ഹൃദയതാളങ്ങള്ക്കും നിന്റെ കാലടികള്ക്കുമിടയില് നിന്നെ ഞാന് അറിയുന്നു ...എന്നെ ഞാന് മറക്കുന്നു !!<br />
ഞാന് മറക്കുന്നവയത്രയും നിന്നിലെയ്ക്ക് വന്നുചേര്ന്നിരിക്കുന്നു എന്ന
തിരിച്ചറിവിന്റെ ആദ്യക്ഷരങ്ങളില് ,ഞാന് നിന്റെ
മൌനങ്ങളിലെയ്ക്ക്----------------------------<br /> some of such posts :- 1. <a href="http://www.facebook.com/l.php?u=http%3A%2F%2Fsaranya--mohan.blogspot.in%2F2012%2F04%2Fblog-post_22.html&h=yAQEIepkl&enc=AZO1xitHXI982N3SfuXXybiDdlEK1nNw5UipFOAzERjFTqKztV_2Jyi7FWT-HoUMD-Cja2C2KCtsQwDsz-vU-62kEdiGWFCKYhLp3Af3asS-97i6gm7FQDMyHWcpctj_1MDmUh2Wex8g32S6HrXOqEGp&s=1" rel="nofollow nofollow" target="_blank">http://saranya--mohan.blogspot.in/2012/04/blog-post_22.html</a><br /> 2. <a href="http://saranya--mohan.blogspot.in/2012/05/06052012.html" rel="nofollow nofollow" target="_blank">http://saranya--mohan.blogspot.in/2012/05/06052012.html</a><br /> 3. <a href="http://www.facebook.com/l.php?u=http%3A%2F%2Fsaranya--mohan.blogspot.in%2F2012%2F07%2Fblog-post_16.html&h=aAQGxJUGI&enc=AZOlU5PCm4XgsTh_nN6EYQRSR_mLu0AzV3wlMZDP10iqSGFolYrxVj6Y5eRjNJ0SnCvUitVyJGd7JOp3DyhYE92f5rRitVEObdxbrXCtfPKJMrvHnju3OYn4fSqOsWhrJOuxTsh2mKnYCuVVJI0lPyyE&s=1" rel="nofollow nofollow" target="_blank">http://saranya--mohan.blogspot.in/2012/07/blog-post_16.html</a><br /> 4. <a href="http://saranya--mohan.blogspot.in/2012/03/blog-post_05.html" rel="nofollow nofollow" target="_blank">http://saranya--mohan.blogspot.in/2012/03/blog-post_05.html</a><br /> 5. <a href="http://saranya--mohan.blogspot.in/2012/02/blog-post_21.html" rel="nofollow nofollow" target="_blank">http://saranya--mohan.blogspot.in/2012/02/blog-post_21.html</a><br /> 6. <a href="http://saranya--mohan.blogspot.in/2012/02/blog-post_22.html" rel="nofollow nofollow" target="_blank">http://saranya--mohan.blogspot.in/2012/02/blog-post_22.html</a><br /> 7. <a href="http://www.facebook.com/l.php?u=http%3A%2F%2Fsaranya--mohan.blogspot.in%2F2012%2F01%2Fblog-post_25.html&h=pAQENpQwB&enc=AZMcyGAEWcUqbZmKULIl7T6NUVwrs9rbVAEBoDMBDVYhiwl31A642ojZL692I1MP5tP_utPeBE6ftMhSPlKagMDjp87Qiu-QRsTOcqUFQ2wiaSyivnXiOYII3BLwEJl17Ae2JbwiZS01aZzfVm-nhS_m&s=1" rel="nofollow nofollow" target="_blank">http://saranya--mohan.blogspot.in/2012/01/blog-post_25.html</a><br /> <br /> 6. ഒടുവില് നീ എനിക്കായി പെയ്തുവോ? (repost)<br /> വൈകിയതെന്തേ നീ ?<br /> എന്റെ മൌനത്തിന്റെ... കാത്തിരിപ്പിന്റെ ആകെത്തുകയാകുന്നു നീ ..............<br /> നിന്റെ കാലൊച്ചകളില് എന്റെ ദു:സ്വപ്നങ്ങള് അവസാനിക്കുകയാണ് ....<br /> നിന്നോടെനിക്ക് പറയാന് നൂറായിരം കഥകളുണ്ട്.....<br /> നിന്നോട്മാത്രമായി പങ്കുവെയ്ക്കാന് ഞാന് എന്റെ മൌനങ്ങളില് തളച്ചിട്ട മോഹങ്ങളുണ്ട്..<br /> നിന്റെ ചെവിയില് മന്ത്രിക്കാന് ഒരു കുഞ്ഞുരഹസ്യമുണ്ട് ......<br /> ഒരിക്കലും എന്നില്നിന്നും പെയ്തുതോരാതെയിരിക്കാന് കഴിയുമോ നിനക്ക്??<br /> ഇല്ല അല്ലേ? ഹ ഹ ....</span></div>
</span><span class="userContentSecondary fcg"></span><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXAAQpPJcJeKPhWSJABHuF3bEcdgi2Fme75UfKMTTYDtmAFRaOXPqj4vonElYkDThDRGJspt9doTORYMepWuH9ilIvkQROe2BG9AwZH2meM5bnEnRN0wljzyja11d2XhkuQ0P-rGV9qA0/s1600/912176_458279544258172_1076107_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXAAQpPJcJeKPhWSJABHuF3bEcdgi2Fme75UfKMTTYDtmAFRaOXPqj4vonElYkDThDRGJspt9doTORYMepWuH9ilIvkQROe2BG9AwZH2meM5bnEnRN0wljzyja11d2XhkuQ0P-rGV9qA0/s640/912176_458279544258172_1076107_n.jpg" width="640" /></a></div>
<br /></div>
Saranya Mohananhttp://www.blogger.com/profile/15482457131939449648noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2102189391035048611.post-43626830607371584762013-08-25T09:49:00.000-07:002013-08-25T09:49:15.543-07:00സ്വിച്ചിഡ് ഓഫ് <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span class="userContent">"നീയെന്താ കോളെടുക്കാൻ വൈകിയെ .........."<br /> <br /> " ഞാൻ ദാ ..."<br /> അർച്ചനയുടെ മറുപടി പൂർത്തിയാകും മുൻപുതന്നെ രതീഷ് വീണ്ടും സംസാരിച്ചു തുടങ്ങിയിരുന്നു<br /> "ഡീ...അമ്മാവൻ ഇപ്പോ വിളിച്ചിരുന്നു,അവര് ഓണത്തിന് വരുന്നുണ്ടെന്ന് ...."<br /> "ഉവ്വോ ....."<span class="text_exposed_show"><br /> ഇത്തവണയും അവൾ സംസാരിക്കാൻ മുതിരുമ്പോഴെയ്ക്കും ചെറുചിരിയോടൊപ്പം അവന്റെ വാക്കുകൾ ഒഴുകിയെത്തി<br /> "എനിക്ക് വല്ലാത്ത സന്തോഷം .... എന്താ പറയ്കാ... <br /> കുറെനാളുകൂടിയിട്ട് ....."<br /> അവൻ അപ്പോൾ മൊബൈൽ അല്പംകൂടി ചെവിയിലേയ്ക്കമർത്തി മുകളിലേയ്ക്ക് നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു !<br /> <br /> "ഉം ......അതുപിന്നെ എനിക്കറിയില്ലേ കൊരങ്ങാ,അല്ലാ...ഓണത്തിന് എന്നുപറയുമ്പോൾ 15ന് ആയിരിക്കുമോ ?"<br /> <br /> "അല്ലടി പെണ്ണേ ...16നു രാവിലെ, പിന്നെ ഗിരിഷേട്ടന്റെ കുഞ്ഞിന് പേരിട്ടു 'വൈഗ' ,കിടു പേരല്ലേ ?"<br /> <br /> "ഉം ,നല്ല പേരാ,അല്ല മാഷേ 17നു നമ്മുടെ ട്രിപ്പ് ...."<br /> <br /> "അവര് അന്നു വൈകുന്നേരംതന്നെ പോകുമായിരിക്കുഡീ... അനിതചേച്ചിയും കുഞ്ഞും വരുന്നില്ലെന്ന് അമ്മായി സൂചിപ്പിച്ചിരുന്നു "<br /> <br /> "അതിന് ചേച്ചിയിപ്പോൾ സ്വന്തം വീട്ടിലല്ലേ,മിക്കവാറും ട്രിപ്പ് ഗോവിന്ദയാകും"<br /> <br />
"ഹോ.... നീയെന്തിനാ ഇങ്ങനൊക്കെ ചിന്തിക്കാൻ നില്ക്കണേ
..."പറഞ്ഞുതീരുന്നതിനുമുൻപ് തന്നെ അവന്റെ നോട്ടം തന്റെ മുന്നിലിരിക്കുന്ന
ലാപ്ടോപിൽ എത്തിനിന്നു.<br /> <br /> "പിന്നെ ചിന്തിക്കാതെ... എത്ര ആഗ്രഹിച്ചതാ ....."<br /> <br /> "അച്ചു ....അതിനു ട്രിപ്പിന് പോകില്ലെന്നാരെങ്കിലും പറഞ്ഞോ നിന്നോട് "<br />
അവന്റെ ശബ്ദത്തിൽ കലരുന്ന ഇടുങ്ങലിനോടുള്ള തിരിച്ചറിവുകൊണ്ടാണോയെന്തോ
അവളുടെ തോളിൽ കിടന്ന ടവ്വൽ ഇപ്പോൾ കട്ടിലിന്റെ ക്രാസിയിൽ ഊഞ്ഞാലാടി
തുടങ്ങിയിരുന്നു.<br /> <br /> "പറഞ്ഞപ്പോഴേയ്ക്കു ദേഷ്യം,അവിടെയിരുന്നു
'പോണം-പോകണ്ടാ ' എന്ന് പറയുന്നത് മാത്രമല്ല അതിനനുസരിച്ച് ഞാനിവിടെ
പായുന്നുണ്ട് അറിയ്യോ?, ട്രിപ്പ് ക്യാൻസൽ ചെയ്യാൻ ഉദേശമുണ്ടെങ്കിൽ
അതിപ്പോഴേ പറ ..."<br /> <br /> മറുപടിയ്ക്ക് പകരം ഒരു മിനിട്ടിൽ കൂടുതൽ നിശബ്ദത വന്നപ്പോൾ വീണ്ടും അർച്ചനയുടെ ശബ്ദം:- "ഹലോ ...."<br />
"ഞാനെങ്ങും പോയിട്ടില്ല ,ട്രിപ്പിനു പോകാമെന്ന് പറഞ്ഞത്
ഞാനാണെങ്കിൽ..അതിന്റെ ബാക്കി എന്റെ സൗകര്യംപോലെ ഞാൻ ചെയ്യും ,അല്ല,
ഇതെല്ലാം എന്റെ തന്നെ തെറ്റാണ് ...." <br /> ഇടയ്ക്ക് അവളുടെ ശബ്ദം വന്നവഴിയ്ക്ക് തന്നെ അവ്യക്തമായി മുറിഞ്ഞുപോകുന്നുണ്ടായിരുന്നു !<br />
"അമ്മാവനോട് സംസാരിച്ച ഉടൻ നിന്നെ വിളിച്ചു അപ്ഡേറ്റ് ചെയ്തത് എന്റെ
തെറ്റ് ...."അവന്റെ മുന്നിലെ ടേബിളിൽനിന്ന് ഡയറിയപ്പോൾ താഴേയ്ക്ക് വീ
ഴണോയെന്ന് ശങ്കിക്കുന്ന അവസ്ഥയിൽ !<br /> <br /> "പറയേണ്ടത് മാത്രമേ പറയാവൂ, ഈ അപ്ഡേഷൻ ,എന്റെ തെറ്റാ... എന്റെ തെറ്റ് "പിറുപിറുക്കുന്ന പോലെ അവന്റെ ശബ്ദം അവസാനിക്കുമ്പോൾ<br /> മറുവശത്ത് വിതുമ്പുന്ന ഒരു പ്രസ്താവന "നോക്കിക്കോ നിങ്ങളോട് ഞാനിനി ഒരു കാര്യത്തെക്കുറിച്ചും സംസാരിക്കില്ല"<br /> ........... ...................... ............<br /> പിന്നെ ,പറയണ്ടല്ലോ, ---------'സ്വിച്ചിഡ് ഓഫ് '------ ;D</span></span></div>
Saranya Mohananhttp://www.blogger.com/profile/15482457131939449648noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2102189391035048611.post-55533313702023460022013-07-15T09:17:00.000-07:002013-07-15T09:17:54.818-07:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div>
<div>
പഴയൊരു ട്രങ്ക്പെട്ടി'- കാലപ്പഴക്കത്തിൽ പെയിന്റ് പൊളിഞ്ഞ്
തുരുമ്പ്പൊളിഞ്ഞടർന്ന അതിന് പണ്ട് ആകാശനീല നിറവും ഒരു ചെറിയതാഴും മൂന്ന്
തക്കോലുകളും പിന്നെ ഉടമസ്ഥയായിട്ട് ഞാനും ഉണ്ടായിരുന്നു !!, ചിതലുകൾ എനിക്കായി എന്തൊക്കെയോ അതിൽ ബാക്കിവച്ചിരിക്കുന്നു എന്ന് കേൾക്കുമ്പോൾ വല്ലാത്തൊരു ആകാംഷ !</div>
</div>
<div>
വീട്ടിൽനിന്നും മാറിനിന്ന് പഠിക്കാൻപോയ വകയിൽ ഞാൻ സ്വന്തമാക്കിയ സാധനജംഗമ
വസ്തുക്കളിലുണ്ടായിരുന്ന മഞ്ഞനിറമുള്ള സോപ്പുപെട്ടി മുതൽ ആദ്യമായി എനിക്ക്
ലഭിച്ച പ്രണയലേഖനങ്ങൾ വരെ അവസാനം ഞാനത് അടച്ചപ്പോൾ ഉണ്ടായിരുന്നു....</div>
എല്ലാം ചികഞ്ഞുനോക്കുക തന്നെ ....</div>
Saranya Mohananhttp://www.blogger.com/profile/15482457131939449648noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2102189391035048611.post-28275207620229122372013-07-14T06:10:00.000-07:002013-07-14T06:10:03.360-07:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<h5 class="uiStreamMessage userContentWrapper" data-ft="{"type":1,"tn":"K"}">
<span class="messageBody" data-ft="{"type":3}"><span class="userContent">നീണ്ട 162 വർഷത്തെ സേവനത്തിനുശേഷം ടെലഗ്രാം(കമ്പി തപാൽ) ഇന്ന് രാത്രി 9 മണിമുതൽ ചരിത്രത്താളുകളിലേയ്ക്ക്........<br />
നാട്ടുവഴിയിലെ പോസ്റ്റുമാന്റെ വരവുംകാത്തിരുന്ന കഥകൾ- രണ്ടു
ദിവസമെങ്കിലും സമയമെടുത്തെത്തുന്ന ചിലവേറിയ ആ ചെറുസന്ദേശങ്ങൾ,
എനിക്കറിയാത്ത ജീവിതങ്ങളുടെ അളന്നെടുക്കാനാവാത്ത ഓർമമകൾ...........<br /> <br /> മാറ്റങ്ങൾ ഉൾക്കൊള്ളുംമ്പോഴും,<br /> 'നിലനിർതതാമായിരുന്നു ചിലയിടങ്ങളിലെങ്കിലു'മെന്ന് പതംപറയുന്ന തലനരച്ചൊരു പഴമനസിന് ,എനിക്കറിയാത്ത അനുഭവത്തിന്റെ പൊള്ളയായ ചിരി .....</span></span></h5>
</div>
Saranya Mohananhttp://www.blogger.com/profile/15482457131939449648noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2102189391035048611.post-82058705707711272182013-07-10T04:27:00.001-07:002013-07-10T04:27:20.355-07:00"ഞാ... നിങ്ങനാണ് ഭായ് ......"<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span class="userContent"></span><br />
<div class="text_exposed_root text_exposed" id="id_51dd44c30ea959857944884">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0SBZb93UabW6sHTZsBGDutsTafeCEcYEtosKE1uzfRO6lBjDZgY0fUIN3i8kcGtoOPwsEyes2O8kGfH1B7S8-IV-GDRcpwK6hyJl_htiHqSqq85m2noCNjsQ8QTdXZY-yb3ebRmRyUrc/s1600/394804_408750482544412_1768432571_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0SBZb93UabW6sHTZsBGDutsTafeCEcYEtosKE1uzfRO6lBjDZgY0fUIN3i8kcGtoOPwsEyes2O8kGfH1B7S8-IV-GDRcpwK6hyJl_htiHqSqq85m2noCNjsQ8QTdXZY-yb3ebRmRyUrc/s320/394804_408750482544412_1768432571_n.jpg" width="264" /></a>"ടീച്ചറ് അമ്പലാണോ പള്ളിയാണോ ?"<br /> പെട്ടന്നുവന്നൊരു ചോദ്യമായിരുന്നു അത്!<br /> എന്റെ ഇടതുകൈമുട്ടിനോട് ചേർന്നുനില്ക്കുന്ന അർച്ചനക്കുട്ടിയുടെ കണ്മഷിവലയം ചെയ്തിരിക്കുന്ന കുഞ്ഞ്ഉണ്ടക്കണ്ണുകളുടെ നോട്ടം അപ<span class="text_exposed_show">്പോൾ എന്റെ മുഖത്തേയ്ക്ക് എത്തിനില്ക്കുന്നു!<br /> ചോദ്യം മനസിലാക്കാനൊന്നുമില്ല,ഹിന്ദുവോ ക്രിസ്ത്യാനിയോ എന്ന് ചോദിക്കാനുള്ള അറിവില്ല അത്രതന്നെ !എന്നിട്ടും ഞാൻ വീണ്ടും തിരക്കി<br /> "ങേ ... എന്താ ചോദിച്ചേ ?" അത് എനിക്ക് മറുപടി കണ്ടെത്താനുള്ള സമയമായിരുന്നു,<br />
"ഞങ്ങള് മുള്ളാൻ പോയിട്ട് വന്നപ്പോളില്ലേ ഈ അന്ന പറയുവാ ടിച്ചര്
പള്ളിയാന്ന്" അർച്ചനയുടെ നേർത്തുമെലിഞ്ഞശബ്ദം ഇപ്പോഴും ഉയർന്നു കേട്ടു.<br /> പതിവുപോലെ പെൻസിൽ കടിച്ചുകൊണ്ട് അന്ന രംഗപ്രവേശം ചെയ്യുമ്പോൾ ഞാൻ ഓർമിപ്പിച്ചു. "പെൻസിൽ വായിൽ വെക്കരുതെന്നു പറഞ്ഞിട്ടില്ലേ ?"<br /> ആദ്യം പറയാൻവന്നത് വിഴുങ്ങിപോയെങ്കിലും അന്ന അത് പറഞ്ഞു "അല്ലേ ടിച്ചരെ അതോണ്ടല്ലേ കൊന്ത ഇട്ടെക്കുന്നേ ?"<br /> <br />
"പിന്നെ.... ഇന്നാള് ഞാൻ ഗംഗാമ്മേടെ കൂടത്തിൽ അമ്പലത്തിപോയപ്പോ ടിച്ചരെ
കണ്ടാർന്നല്ലോ ?അല്ലേ ടിച്ചരെ കണ്ടില്ലേ ?" സന്ദീപിന് ആ കാര്യത്തിൽ
സംശയമേയില്ല.<br /> കുട്ടിപട്ടാളങ്ങൾ എല്ലാവരും എഴുത്തുംവായനയുമെല്ലാം നിർത്തി നോക്കുന്നു !<br />
സ്വാഭാവികമായും ഒരു വിശാലചിരിയുടെ മറവിൽ ഞാൻ ജാഗരൂകയായി,(കുഞ്ഞുങ്ങളാണ്
പറന്നുപോകുന്ന കാക്കയെ ചൂണ്ടി "അത് തത്തയാണ് ..."എന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞാൽ അത്
പിന്നെ അങ്ങനെ തന്നെ !!കാരണം പറഞ്ഞത് ടിച്ചരാണല്ലോ ,അപ്പീലില്ല<br /> അത് പിന്നെ അവർ എത്രപെരോട് പറയുമെന്നും നിശ്ചയമില്ല.<br /> <br /> "എവിടെ പോയി പ്രാർഥിച്ചാലെന്താ ദൈവം ഒരാളാല്ലേയുള്ള്"<br /> എന്റെ ഉത്തരത്തിന് മറുചോദ്യങ്ങൾ കുറെ വന്നു.അല്ലെങ്കിലും ഒന്നാംക്ലാസിലെ ചോദ്യമഴ എനിക്കിപ്പോൾ പുത്തരിയല്ല.<br /> "അമ്മ അശ്വിനിയെ എന്താ വിളിക്കുന്നത് ?"<br /> <br /> "എന്റെ അമ്മയോ ...എന്റമ്മയെന്നെ അച്ചുക്കുട്ടീന്ന്നാ വിളിക്കണത്"<br /> മറുപടിയ്ക്കൊപ്പം പതിവുപോലെ അശ്വിനി ഒരു തവണ കൈ രണ്ടും ഡസ്ക്കിൽ ഊന്നിക്കൊണ്ട് ചാടി.<br /> <br /> "ങാ എന്നിട്ട് ഞാൻ അങ്ങനെയാണോ വിളിക്കണേ ....?"<br /> "അല്ലാ ..."മറുപടി തന്നത് രസികയാണ്.<br /> <br />
"പക്ഷേ ,അമ്മേടെ അച്ചുക്കുട്ടീം ടീച്ചറിന്റെ അശ്വിനിയും ഒരാൾ തന്നെയല്ലേ
......." രണ്ട് സെക്കണ്ട് താമസിച്ചെങ്കിലും ഒടുവിൽ തലയാട്ടി... സമാധാനം.<br />
"ടിച്ചരെ നമ്മള് ഇതിലെ ഇങ്ങനെ പോകുമ്പോഴുള്ള അമ്പലത്തിന്റെ അവിടെ ഒരു
ദൈവല്ലേ ,ആ ദൈവത്തിന് കിരീടോം കൊറേ മാലയും ഒണ്ടല്ലോ ,എന്നിട്ട്
ഇശോയ്ക്കില്ലല്ലോ അങ്ങനെ "<br /> ജോയലിന്റെ സംശയത്തിനോട് എന്നേക്കാൾ മുൻപേ
പ്രതികരിച്ചത് നിഥിനായിരുന്നു "എദാ പൊത്താ അയ് തെയ്വല്ല കക്കിനികാത്തമ്മയാ
ല്ലേട സന്ദീപേ ...'<br /> "നിഥിനോട് പറഞ്ഞിട്ടില്ലേ ആരേയും പൊട്ടാന്ന്
വിളിക്കരുതെന്ന്"ഞാൻ കണ്ണുരുട്ടിയപ്പോൾ അവൻ ചുണ്ടുകൾ ചേർത്തുപിടിച്ച് ഒരു
ആകൃതിയിലാക്കി എന്നിട്ട് പെൻസിൽ ബെഞ്ചിന്റെ വക്കിൽ കുത്തിയോടിച്ച് ചമ്മൽ
മറച്ചു.<br /> "ജോയൽ വീട്ടിൽ ഈ യൂണിഫോo ഷർട്ട് ഇട്ടോണ്ടാണോടാ നടക്കുന്നത് ?"<br /> "ജുണിഫോo ഇട്ടോണ്ട് നടന്നാ മ്മ തല്ലും ല്ലേ ടിച്ചരെ ...."അർച്ചനയുടെ ശബ്ദം പിന്നെയും ഉയർന്നു.<br /> "ങാ അത്രയേ ഉള്ളൂ .... ഏതുടുപ്പിട്ടാലും ജോയൽ ജോയല് തന്നെയല്ലേ ?"<br /> "അതേ ..........."ഉത്തരം കൂട്ടത്തോടെയായിരുന്നു.ആശ്വാസം !<br /> "ഉടുപ്പുമാറിയിട്ടാൽ ഗായത്രിക്കുട്ടി വേറെ ഗായത്രിക്കുട്ടിയാകുമോ ?"<br /> "സാരിയുടുക്കുമ്പോഴും നൈറ്റി ഇടുമ്പോഴും ലേഖാമ്മ തന്നയല്ലേ അർച്ചനക്കുട്ടിടെ അമ്മ ?"<br /> അങ്ങനെ ഒന്നുരണ്ടു ചോദ്യങ്ങളും കൂടെ ചോദിച്ച് ആ സീനിനു ഞാൻ കട്ട് പറഞ്ഞു.<br /> നെറ്റിയിൽ ചന്ദനക്കുറിയും കഴുത്തിൽ കൊന്തയുമിടുന്ന എനിക്ക് കുറേ ചോദ്യങ്ങൾ കേൾക്കേണ്ടി വന്നിട്ടുണ്ട്.<br /> ഉദാ: "എന്തിനാ ഇങ്ങനെ ?"<br /> 2 ."കന്യാസ്തീകളുടെ കൂടെനിന്ന് പഠിച്ചെന്നുകരുതി നീയെന്തിനാ പെണ്ണേ ഈ കൊന്തേം ഇട്ടോണ്ട് നടക്കണേ,അത് വേണ്ട കൊച്ചെ ..."<br /> 3 . "ഉം ... എന്നതാടി കഴുത്തെലൊരു കൊന്തയൊക്കെ അച്ചയന്മാരെവല്ലോം കണ്ടു വെച്ചിട്ടുണ്ടോടി ?<br /> 4 .കൊന്തയിടുമ്പോൾ എന്തിനാ കുട്ടി ഈ കുറിയൊക്കെ അതിലൊന്നും ഒരു അർഥവുമില്ല<br /> ----------------<br />
ഞാൻ ഏതെങ്കിലും വിശ്വാസത്തിന്റെ നിയത പാതയിലേയ്ക്ക് കയറാൻ
വെമ്പൽകൊള്ളുന്നില്ല.എന്റെ വിശ്വാസങ്ങൾ എനിക്ക് വേണ്ടിയുള്ളതാണ് ------
എന്റെ മനോബലം,-മറ്റൊരാളുടെയും സർട്ടിഫിക്കറ്റു ആവശ്യമില്ലാത്തത് .<br /> <br /> "എന്റെ മാതാവേ<br /> ഭഗവതി, അരീത്ര വെല്ലിച്ചാ ഓരോ നിമിഷത്തിലും കൂടെയുണ്ടാവണേ<br /> തെറ്റുകൾ പൊറുത്ത് നല്ല വഴിയെ നടത്തണേ...<br /> തിക്ത്താനുഭവങ്ങളൊന്നു ഉണ്ടാകരുതേ ....<br /> എല്ലാവരെയും കാത്തുരക്ഷിക്കണേ ന്റെ ഏറ്റുമാനുരപ്പാ ...."<br /> <br /> ഇങ്ങനെ പ്രാർഥിച്ചാണ് ഞാനെന്നും വീട്ടിൽനിന്ന് ഇറങ്ങാറ് ,എന്റെ മനസ് അതിന്റെ ധൈര്യത്തിനായി എന്നോ ചേർത്തുവച്ച പ്രാർഥന</span></div>
<span class="userContentSecondary fcg"> —</span></div>
Saranya Mohananhttp://www.blogger.com/profile/15482457131939449648noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2102189391035048611.post-3646314057461126402013-06-21T05:42:00.002-07:002013-06-21T05:42:19.113-07:00ആ വലിയ കുങ്കുമപൊട്ട്<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<h5 class="uiStreamMessage userContentWrapper" data-ft="{"type":1,"tn":"K"}">
<span class="messageBody" data-ft="{"type":3}"><span class="userContent"> ഒരിക്കൽ നെറ്റിയിൽ ചിരിക്കുന്ന പൊട്ടുകളെക്കുറിച്ച് എഴുതിയ പോസ്റ്റിൽ
വലിയകുങ്കുമപൊട്ട് തൊടുന്ന സരസമ്മടീച്ചറെക്കുറിച്ച് പറഞ്ഞിരുന്നു !ഇന്ന് ആ
പൊട്ട് ഞാൻ വീണ്ടുംകണ്ടു ,<br /> പഠിച്ച അതേ സ്കൂളിൽ അധ്യാപികയായി
ജോലികിട്ടിയത് വല്യഭാഗ്യമായിയെന്ന് പലരും പറഞ്ഞപ്പോൾ എനിക്ക് പ്രത്യേകിച്ച്
ഒന്നും തോന്നിയില്ല പക്ഷേ ഇപ്പോൾ .......<br /> എന്നെ പഠിപ്പിച്ച ഒരു ടീച്ചറും(ചന്ദ്രമ്മ) ഇപ്പോൾ അവിടെയുണ്ട്..<br /><span class="text_exposed_show"> സരസമ്മ ടീച്ചറിന്റെ ചിരിയ്ക്ക് ഭംഗിതെല്ലുംകുറഞ്ഞിട്ടില്ല !,<br /> ക്ലാസ്സിൽവന്ന് വീട്ടുകാര്യങ്ങളും വിശേഷങ്ങളും ഓർമ്മകളും പങ്കുവെച്ച് സംസാരിച്ചിരുന്ന മ്മൂന്നാംക്ലാസ്സിലെ എന്റെ ടീച്ചർ !<br /> <br /><span>
ടീച്ചർ മലപ്പുറം സ്കൂളിൽ ജോലിചെയ്യുമ്പോൾ ക്കൂട്ടൂക്കാരോന്നിച്ച്
താമസിച്ചിരുന്നതും വൈകുന്നേരം കപ്പയുംമീനും ഉണ്ടാക്കികഴിച്ച് കൈപോലും
കഴുകാൻ മിനക്കെടാതെ വർത്തമാനം പറഞ്ഞിരുന്ന കഥകൾ ഇപ്പോഴും ഓർക്കുന്നു
എന്നുപറയുമ്പോൾ ടീച്ചറിന്റെ കണ്ണുകൾ വിടർന്നു "നീ ഇപ്പോഴും അതൊക്കെ
ഓർക്കുന്നുണ്ടോ ". എന്റെ മുഖം ഓർത്തെടുക്കാൻ കഴിയുന്നില്ലെന്ന് പറഞ്ഞ
ടീച്ചർ ഇടയ്ക്ക് തിരക്കി "വേറൊരു ശരണ്യ ഉണ്ടായിരുന്നല്ലോ ഈ പടത്തിനടുത്ത്
,അമ്പലത്തിനുതാഴഭാഗത്തായി.....അ</span><wbr></wbr><span class="word_break"></span>വൾടെ അച്ഛൻ മരിച്ചതൊക്കെ ഞാൻ ഓർക്കുന്നുണ്ട് "<br />
"അത് ഞാൻ തന്നെയാണ് ടീച്ചർ......."എന്റെ ശബ്ദം ഇത്തിരി ഉയർന്നോയെന്തോ
?!വീണ്ടും കണ്ണുകൾ വിടർത്തുമ്പോൾ ടീച്ചർ പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു "നീ ഒരുപാട്
മാറിപോയി ....."<br /> <br /> പിന്നീട് ക്ലാസ്സിലെത്തിയ ടീച്ചർഎന്റെ
കുട്ടിപട്ടാളത്തിന്റെ വിശേഷങ്ങൾ തിരക്കി, ടീച്ചർ തന്റെ മക്കളെക്കുറിച്ച്
വാചാലയകവേ ഞാൻ പറഞ്ഞു "പണ്ട് ടീച്ചറിന്റെ മോൻ ഫെയർ&ലവ് ലി
പുരട്ടിയത്തിന്റെ തമാശ ഇപ്പോഴും ഓർമയുണ്ട് "<br /> പണ്ടത്തെപോലെ വിശാലമായ ഒരു ചിരിയടക്കി ടീച്ചർ പറഞ്ഞു "അവൻ ഇപ്പോഴും അത് പുരട്ടുന്നുണ്ട്..."<br /> ( പഴയപോസ്റ്റ് - <a href="http://saranya--mohan.blogspot.in/2012/01/blog-post_22.html" rel="nofollow nofollow" target="_blank"><span>http://</span><wbr></wbr><span class="word_break"></span><span>saranya--mohan.blogspot.in/</span><wbr></wbr><span class="word_break"></span>2012/01/blog-post_22.html</a></span></span></span></h5>
</div>
Saranya Mohananhttp://www.blogger.com/profile/15482457131939449648noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2102189391035048611.post-33529466431224306522013-05-26T01:08:00.000-07:002013-05-26T01:08:13.937-07:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div>
<div>
<div>
<div>
<div>
<div>
<div>
<div>
<div>
<div>
<div>
<div>
<div>
<div>
<div>
<div>
<div>
<div>
<div>
<div>
<div>
<div>
<div>
<div>
<div>
<div>
<div>
<div>
<div>
<div>
<div>
<div>
<div>
<div>
<div>
<div>
<div>
<div>
<div>
<div>
<br /></div>
"ചെറിയ ചെറിയ മഴകൾ </div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
ഇടിയുംമിന്നലും കാറ്റുമൊന്നും അകമ്പടിയില്ലാതെ </div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
അവയിങ്ങനെ കുഞ്ഞുകുഞ്ഞ് ഇടവേളകൾ അവശേഷിപ്പിച്ച് പെയ്തൊഴിയുകയാണ് ...... </div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
കനക്കുന്ന
മാനത്തിന്റെമച്ചിനുതാഴെ കിളിർക്കുന്ന പച്ചനിറങ്ങൾ പണ്ടൊക്കെ എന്നോട്
പറഞ്ഞിരുന്നത് -'സ്കൂൾതുറക്കാറായി'എന്നായിരുന്നുവല്ലേ? ഇക്കുറിയും ഞാനത്
കേൾക്കുന്നുണ്ട്... !</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
വർഷങ്ങളേറെകഴിഞ്ഞ്
ഞാൻ എന്റെ നാട്ടിലെ ഏക വിദ്യാലയത്തിലേയ്ക്ക് മടങ്ങുകയാണ് !പണ്ടത്തെപോലെ
അല്ലെങ്കിൽ അതിനെക്കാളേറെ ആകാംഷയോടെ .... ഈ മഴകൾ എന്റെ
ഓർമ്മകളെയുംചിന്തകളെയും ഒന്നിച്ചുചേർത്ത് ശീതികരിക്കുകയാണ്!!<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjeHMyI-rvMKEhq1n0w47ZRCps5lHW6LxP7WJ4X80eOkG14jnWasYftl8qo6EqmH37kRUPXxxviJ5LWjerGY_rn64lV3W7iIni0P2etVGariCn-hya6Utje3LizHTiFE4zGRmrG2FOloi4/s1600/100714+Wet+rose+bloom+and+bud+-crop-aclr-s900.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="472" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjeHMyI-rvMKEhq1n0w47ZRCps5lHW6LxP7WJ4X80eOkG14jnWasYftl8qo6EqmH37kRUPXxxviJ5LWjerGY_rn64lV3W7iIni0P2etVGariCn-hya6Utje3LizHTiFE4zGRmrG2FOloi4/s640/100714+Wet+rose+bloom+and+bud+-crop-aclr-s900.JPG" width="640" /></a></div>
</div>
Saranya Mohananhttp://www.blogger.com/profile/15482457131939449648noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2102189391035048611.post-82944182764557420962013-05-17T23:42:00.003-07:002013-05-17T23:42:52.909-07:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span class="userContent">ദാ... ഈ വഴിയാണെന്ന് തോന്നുന്നു ........."<br />
കടന്നുപോന്ന ചെറുനാട്ടുവഴിയുടെ ഓർമമകളെ ആവാഹിക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നതിനിടയിൽ
അവൾ പുലമ്പി,പിന്നെ ഒരു നിമിഷം ശങ്കിച്ചുനിന്നു "ഇതു തന്നെയാണോ .......?"<br /> <br /> ചാഞ്ഞുനിന്ന ഒരു ഇലഞ്ഞിമരത്തിലേയ്ക്ക് ചാരിനിന്നുകൊണ്ട് <span class="text_exposed_show">ഹരി തെല്ലുറക്കെ ചിരിച്ചു,<br /> "ന്താപ്പോ ഇത്ര അട്ടഹസിക്കാൻ ........."<br /> തിരിഞ്ഞു നോക്കാതെയാണ് ചോദ്യം<br /> അതേ ചിരി അല്പം ശബ്ദംകുറച്ച് ആവർത്തിക്കുന്നതിനിടയിൽ അവനും കണ്ണോടിച്ചു എവിടെയെങ്കിലുമുണ്ടോ ആ ചുവന്ന വാകമരം?!!<br /> <br /> ഇപ്പോൾ അവളുടെ നോട്ടം അവന്റെ മുഖത്ത് വന്നുനില്ക്കുകയാണ് "യെന്തേ ഒന്നും പറയാത്തെ ...." അവളുടെ ശബ്ദത്തിനും ചിരിയുടെചുവ !<br />
"അല്ലയോ ഭവതീ... എന്നെ നീപറഞ്ഞ ആ ഗുല്മോഹറുകളുടെ
ചുവന്നതാഴ്വരയിലെത്തിച്ചാലും...."മസിലുപിടിച്ച നാടകീയഭാവം മുഖത്തുനിന്നും
നഷ്ട്ടപെട്ട ആ നിമിഷം ഹരി വീണ്ടും പൊട്ടിചിരിച്ചു.<br /> "ആക്കല്ലേ.... അത് ഞാൻ കണ്ടുപിടിക്കും നോക്കിക്കോ "<br /> അവൾ വീണ്ടും നടന്നുതുടങ്ങിയിരുന്നു.<br /> <br />
"ചേട്ടാ...ഇവിടെയെവിടാ ഒരു വാകമരമുള്ളത്?" ഹരി നോക്കുമ്പോൾ കക്ഷി പശുവിനെ
തീറ്റികൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഒരാളുടെ അടുത്തുനില്പ്പുണ്ട് !അയാൾ കൈചൂണ്ടികൊണ്ട്
എന്തൊക്കെയോ പറയുന്നു,ഇടയ്ക്ക് മുഖംതിരിച്ചു തന്നെ നോക്കുന്നുണ്ട്!<br /> അമ്മവീട്ടിൽ അവധികാലത്ത്കണ്ടിരുന്ന ചുവന്നവാകമരം തിരഞ്ഞ് അവൾ വന്നിരിക്കുന്നത് ഗാർഡൻസിറ്റിയിൽ നിന്നാണ് !<br /> <br /> "ഹരീ ..........." അവളുടെ ശബ്ദം.<br /> "ഓ......ഇവിടെയായിരുന്നോ "ചിലുക്കുറ്റിമുള്ളുകളെ അകത്തിനടക്കുമ്പോൾ ആന്മഗതം ഉയരുന്നു !<br />
വാകമരത്തിന്റെ വളപ്പൊട്ടുകൾ നിറഭേദം വരുത്തിയിരിക്കുന്ന പുല്ലുകളിൽ
ചവിട്ടിയതും കണ്ണുകൾമിഴിച്ച് അവൾ ഹരിയെ തിരിഞ്ഞുനോക്കി ചിതറിക്കിടക്കുന്നത്
വാകപൂക്കൾ തന്നെ പക്ഷേ ചുവന്നവയല്ല മഞ്ഞനിറത്തിലുള്ള പരവതാനി !<br /> <br /> "മാറി പ്പോയി ...."അവൾ പുഞ്ചിരിച്ചു.<br /> "ആര് മരമോ അതോ നിറമോ...."ഇത്തവണയും ഹരി ചിരിച്ചു.<br /> "അല്ലെടാ... ഞാൻ" <br /> അവളപ്പോൾ വാകമരത്തിൽ ചുറ്റിപിടിക്കുകയാണ്!<br />
"മഞ്ഞനിറം തിരിച്ചുനല്കാത്ത സ്നേഹത്തിന്റെ സിമ്പലാണെന്ന് എവിടെയോ
വായിച്ചിട്ടുണ്ട്.." എന്തുകൊണ്ടോ ഇത്തവണ അവൻ ചിരിച്ചില്ല.പക്ഷേ അവൾ
ചിരിച്ചു കുസൃതിയൊളിപ്പിച്ച്, അവന്റെ വാക്കുകളിൽ അതാണ് 'കള്ള ചിരി'!<br /> <br />
അവിവിവാഹിതയായ അമ്മയുടെ കൈവിടുവിച്ച്ഓടിവന്ന ആ പെണ്കുട്ടി
വാരിക്കൂട്ടിയിരുന്ന ചുവന്നപൂക്കളെയുംഅതെ നിറത്തിൽ കലങ്ങികിടന്നിരുന്ന
അമ്മയുടെ കണ്ണുകളെയും ഓർത്തെടുക്കാൻ തുനിയാറില്ലാത്ത അവളിപ്പോൾ ഇവിടെ
ഷോപ്പിംഗ്മാളിലൂടെ നടക്കുമ്പോൾ ഹരിയുടെ തൊട്ടുമുന്നിൽ മുത്തശിയുടെ
കൈയിൽതൂങ്ങി നീങ്ങുന്ന കുഞ്ഞുടുപ്പുകാരിയ്ക്ക് ഒരിക്കൽ
സ്കൂൾഅസ്സെയ്ൻമെന്ട്ടിന്റെ ഭാഗമായ് പറഞ്ഞുകൊടുത്തിട്ടുണ്ട് "Yellow means
joy and happiness. People of high intellect favor yellow."</span></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHtXyZw6bVtrjmA61jjdx_rMIUkaMx80_Fg3dNPXF_nhDNhC3TEKCQwqmWEBLoRubI0zpD5LRY5YV6kBFUeLIs_xTntsJMcUyltsRL49W_e371BJFZ47YuZzgVznDpuMcwZhdwefqVORk/s1600/gulmohar+red.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="512" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHtXyZw6bVtrjmA61jjdx_rMIUkaMx80_Fg3dNPXF_nhDNhC3TEKCQwqmWEBLoRubI0zpD5LRY5YV6kBFUeLIs_xTntsJMcUyltsRL49W_e371BJFZ47YuZzgVznDpuMcwZhdwefqVORk/s640/gulmohar+red.jpg" width="640" /></a></div>
</div>
Saranya Mohananhttp://www.blogger.com/profile/15482457131939449648noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2102189391035048611.post-35659358999768863202013-05-16T19:34:00.003-07:002013-05-16T19:34:53.405-07:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div>
<div>
<div>
<div>
<div>
<div>
<div>
<br clear="all" /></div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
"വേനലിൽ വാടിയവശേഷിച്ച വേരുകളിൽ ലഭിച്ച നനുത്ത ചെറുനിറമഴകളുടെ സാമിപ്യങ്ങളിലൂടെ ഈ കറുകയ്ക്കും സന്തോഷവസന്തം......"<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi6_k_270mAvNFI_ZaHYBSc9Ew006F-7rU-L4Kzso2VuSImXWCPx-onzbpGPf2VGN-ZGD06CQwDefhShOl8eII94ErcjywcfiAXkgsCARSSlXNRN6QhHRab83-8ydi4YVlFEA42bp1eZvo/s1600/ji.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi6_k_270mAvNFI_ZaHYBSc9Ew006F-7rU-L4Kzso2VuSImXWCPx-onzbpGPf2VGN-ZGD06CQwDefhShOl8eII94ErcjywcfiAXkgsCARSSlXNRN6QhHRab83-8ydi4YVlFEA42bp1eZvo/s320/ji.jpg" width="231" /></a></div>
<br /></div>
Saranya Mohananhttp://www.blogger.com/profile/15482457131939449648noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2102189391035048611.post-8477684256987286042013-05-15T23:50:00.000-07:002013-05-15T23:50:57.315-07:00'വേഴാമ്പൽകൂട്'<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"type":45}" id="fbPhotoSnowliftCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption"></span></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5cjLI7zZ-wtxof5l9DEdIi8ELOpwg5k8JHQYCLMUbFXWnUIX_xyQcfGvmpQYDGrjjixlbanziEx88p8G0-aT3B7eK55rCsCkAecI5HGn_7h8b-wq529JG1PnYFwQ6N323OrfWs9cOB8U/s1600/vez.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5cjLI7zZ-wtxof5l9DEdIi8ELOpwg5k8JHQYCLMUbFXWnUIX_xyQcfGvmpQYDGrjjixlbanziEx88p8G0-aT3B7eK55rCsCkAecI5HGn_7h8b-wq529JG1PnYFwQ6N323OrfWs9cOB8U/s320/vez.jpg" width="250" /></a></div>
<div class="text_exposed_root text_exposed" id="id_51947cd5792908136892789">
<span>വേഴാമ്പലിനെ മഴയ്ക്കൊപ്പമാല്ലാതെ ഓർത്തെടുക്കുക അസാധ്യമാണെന്ന്
തോന്നുന്നുവല്ലേ ??മേഘങ്ങൾക്കിടയിൽ മഴയെ പരതി എന്റെ കഴുത്ത് വേദനിച്ച
അവസരങ്ങളിലെപ്പഴോക്കെയോ കേട്ടു "നീയാര് വേഴാമ്പലോ?"അന്ന് ഒരിക്കൽപോലും
ചിരിയ്ക്കൊപ്പം അവയുടെരൂപം മനസ്സിൽ തെളിഞ്ഞിരുന്നില്ല,അതെന്താണ</span><wbr></wbr><span class="word_break"></span>ാവോ?അറിയില്ല.<br /> <br /><span> മുട്ടയിട്ടതിന്ശേഷം പെണ്വേഴാമ്പൽ അടയിരിക്കാൻ ആരംഭിക്കുന്നസമയത്ത്,മരപ്പൊ</span><wbr></wbr><span class="word_break"></span>ത്തിന്റെ(കൂടിന്റെ) മുഖഭാഗം കൊക്ക്മാത്രം കടക<span class="text_exposed_show">്കാൻ പാകത്തിലുള്ള ദ്വാരം അവശേഷിപ്പിച്ച് അടയ്ക്കുകയാണ് പതിവ് !<br /><span> ഇതേസമയം പുറത്തുള്ള ആണ്വേഴാമ്പൽ പ്രസ്തുത ദ്വാരംവഴി ഭക്ഷണം കൊക്കുവഴി നല്കുകയും ചെയ്യും.കുഞ്ഞുങ്ങൾക്കൊപ്പമ</span><wbr></wbr><span class="word_break"></span>ാണ് പെണ്വേഴാമ്പൽ പുറത്തുവരിക !<br /> <br /><span>
ഈ അടുത്തിടെ ഇവയെക്കുറിച്ചുള്ള ഒരു വാർത്ത കാണുവാനിടയായി, മുട്ടകൾക്ക്
അടയിരിക്കുന്നതിലെയ്ക്ക് കൂട്അടയ്ക്കപെട്ടത്തിന്റെ
അടുത്തദിവസങ്ങലിലൊന്ന്മുതൽ ആണ്പക്ഷിയെ കാണാതായിരിക്കുന്നു,തുടർന്ന</span><wbr></wbr><span class="word_break"></span><span>് ജീവനപകടത്തിലായ പെണ്പക്ഷിയ്ക്ക് കമ്പിൽ കോർത്തുഭക്ഷണം നല്കികൊണ്ടിരിക്കുകയാണ് ,അവ ഏറ്റുവാങ്ങികൊണ്ടിരിക്കുന്ന</span><wbr></wbr><span class="word_break"></span>
''കൊക്ക്' !! ശ്വാസംപിടിച്ച് ഞാനതിലേയ്ക്ക് നോക്കിയിരിക്കുമ്പോഴുണ്ട്
അനിയത്തിയുടെ ഡയലോഗ് "അതുകൊള്ളാല്ലോ അവസരം കിട്ടിയപ്പോൾ അവൻ രക്ഷപെട്ടു
കാണും"പിന്നെ ഒരു ചിരിയും !<br /> <br /> എന്തുകൊണ്ടോ ... എനിക്കങ്ങനെ ചിന്തിക്കാൻ തോന്നുന്നില്ല !<br /> എന്തെങ്കിലും അപകടം പിണഞ്ഞതാണെങ്കിൽ ?!!<br /> തന്റെ ഇണയാണെന്ന് കരുതി ആയിരിക്കില്ലേ അവൾ ആഹാരം കഴിക്കുന്നത്?<br /> <br /> ചിന്തിക്കുന്തോറും ആ കൂടിന് ആഴമേറുന്നതുപോലെ.....<br /> അവ തമ്മിലുള്ള പരസ്പരവിശ്വാസം-<br /> മത്സരബുദ്ധിയില്ലാത്ത ജീവിതം -<br /><span> സ്വാർഥത അശേഷമില്ലാതെ,കുഞ്ഞുങ്ങൾക്ക</span><wbr></wbr><span class="word_break"></span>ായുള്ള കരുതൽ-<br /> ശുഭാപ്തി വിശ്വാസങ്ങളുടെ മനസുറപ്പ് -<br /><span>
നിസാരകാര്യങ്ങൾക്കുപോലും ഡിവോഴ്സ് തേടുന്ന ദമ്പതിമാരുടെ
കുഞ്ഞുങ്ങൾ,ബാങ്ക്ചിട്ടികൾ പോലും സ്വന്തം പേരിലേയ്ക്കാക്കുവാൻ
മത്സരിക്കുന്ന ഭാര്യയുംഭർത്താവും,മുന്നിലെ</span><wbr></wbr><span class="word_break"></span>
ഓരോ കാല്ചുവട്ടിലും കുഴികലുണ്ടാകുമോ എന്നഭീതിയിൽ ചടഞ്ഞു കൂടുന്ന മനുഷ്യർ
!!നമുക്ക് ബുദ്ധിയുംചിന്താശേഷിയും അധികമായതിന്റെ പ്രശ്നങ്ങളാണോ ഇവ ?!<br /> സമയം കിട്ടുകയാണെങ്കിൽ ഈ വേഴാമ്പൽ ഇണകളെക്കുറിച്ച് ചിന്തിച്ചുനോക്കൂ... ചിലപ്പോൾ ആ ആഴങ്ങൾ മനസ്സിൽ വേരൂന്നിയേക്കാം!<br /> ആ കുഞ്ഞുങ്ങൾ ഇപ്പോൾ പുറത്തുവന്നുകാണുമല്ലേ ?!<br /> <br />
മഴയ്ക്ക്മുൻപെ ദാഹം സഹിയ്ക്കാൻ കഴിയാതെ കുളത്തിൽനിന്നും വെള്ളം
കുടിയ്ക്കാനൊരുങ്ങിയ കുഞ്ഞുവേഴാമ്പലിനെ മുത്തച്ഛൻ ഉപദേശിക്കുന്ന കഥ പണ്ട്
ബാലപുസ്തകത്തിൽ വായിച്ചതോർമ്മവരുന്നു !<br /> ഞാനും അവർക്കൊപ്പം ഇടവപ്പാതിയ്ക്കായ് കാത്തിരിക്കുകയാണ് !</span></div>
</div>
Saranya Mohananhttp://www.blogger.com/profile/15482457131939449648noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2102189391035048611.post-74727957751701534662013-03-14T21:48:00.001-07:002013-03-14T21:48:30.287-07:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
"മാമ്പഴത്തിന്റെ കുളിരും കനകവെയിലിന്റെ വിയർപ്പുമായി ഒരു 'മീന'മാസം കൂടിപിറന്നിരിക്കുന്നു ..........."</div>
Saranya Mohananhttp://www.blogger.com/profile/15482457131939449648noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2102189391035048611.post-51471553872105611222013-03-08T08:48:00.000-08:002013-03-08T08:48:15.177-08:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span class="userContent">"നമ്മുടെ ഇലയ്ക്കാട് സ്കൂളിലിന്ന് ആനുവേഴ്സറിയാണല്ലേ ..<br /> രാവിലെതന്നെ പാട്ട് വെച്ചിട്ടുണ്ട് ! ഇത്തവണയും ജോഷിചേട്ടന് ആയിരിക്കുമോ ?<br />
പലകാലഘട്ടങ്ങളിലെ ഈ പാട്ടുകള്ക്കൊപ്പം ചെമ്പകപൂക്കള് പെറുക്കിയും
നെല്ലിമരചോട്ടിലൊളിച്ചും എത്രയെത്ര ഓര്മ്മകള് ഉണര്ന്നിട്ടുണ്ടാവും ...<br /> ഇടയ്ക്കെപ്പോഴോ മേരിടിച്ചര് ചൂരല്കൊണ്ട് ഡെസ്ക്കില് ആഞ്ഞടിക്കുന്നു "ആരാ സംസാരിക്കുന്നത് .... "<br /> ചുവന്ന ലിപ്സ്റ്റിക്കിന്റെയും റോസ്പൌഡറിന്റ്റെയും ഗന്ധമുള്ള ഓര്മകള്ക്ക് എന്റെ ബാല്യത്തിന്റെ ചടുലത !</span></div>
Saranya Mohananhttp://www.blogger.com/profile/15482457131939449648noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2102189391035048611.post-38174876819481533652013-03-08T08:46:00.001-08:002013-03-08T08:46:39.204-08:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />മാനത്തപ്പന് തേങ്ങകള്പെറുക്കി പത്തായത്തിലിടുന്ന ശബ്ദം !<br />കൈപ്പിഴപറ്റി അതിലൊന്ന് വീണത് എന്റെ മനസിലോ ?</div>
Saranya Mohananhttp://www.blogger.com/profile/15482457131939449648noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2102189391035048611.post-46697121167621934362013-03-07T03:42:00.003-08:002013-03-07T03:42:40.200-08:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxFl_Txxmx3SjGx-NpqlLq-Ps0ARo2vDu2pcJNdvvQb0g_gyGmw6N3hz4K-FCFY7exwisU_NDy-CYQSBXn5ZyrB_nf0I5GXPJzvjdeHlOt82GcOlmogXdYpjg9jzJFIyCxX7F0NIufs7M/s1600/Kumkum.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxFl_Txxmx3SjGx-NpqlLq-Ps0ARo2vDu2pcJNdvvQb0g_gyGmw6N3hz4K-FCFY7exwisU_NDy-CYQSBXn5ZyrB_nf0I5GXPJzvjdeHlOt82GcOlmogXdYpjg9jzJFIyCxX7F0NIufs7M/s320/Kumkum.jpg" width="320" /></a>മൂന്നുവയസുളള
ഒരു കുഞ്ഞിനെ കാമവെറിയോടെ നോക്കിയവനെ മനുഷ്യനെന്ന് വിളിക്കരുത്, അവനെ
വിളിക്കാന് ഒരുപാട് മറ്റുപേരുകള് വേറെയുള്ളപ്പോള്...... <br />
<br />കഴിഞ്ഞദിവസം
എറണാകുളത്ത് വഴിയരികില് നിരന്നിരുന്ന കടുത്തവര്ണ്ണങ്ങള്
കൂടിക്കുഴഞ്ഞകാഴ്ച സമ്മാനിച്ച ഒരു നാടോടികൂട്ടം, അവര്ക്കിടയിലും എത്ര
കുരുന്നുകള് !!<br />
അമ്മയുടെ അരികിലേയ്ക്ക്
മണ്ണിലൂടെ മുട്ടില്ഇഴഞ്ഞു വരുന്ന കുഞ്ഞിനെ ഞാന് പലതവണ തിരിഞ്ഞു
നോക്കുമ്പോള് ഒപ്പമുണ്ടായിരുന്ന സുഹൃത്ത് പറഞ്ഞു "മിടുക്കി വാവ ", ഞാന്
വീണ്ടും നിരീക്ഷണം തുടരുമ്പോള്<br />
സഹോദരന് പറയുകയുണ്ടായി"ഇവളുടെ നോട്ടംകണ്ടിട്ട് അടുത്ത കഥ ഇവിടുന്നുതന്നെയെന്ന് തോന്നുന്നു "<br />
ഉറക്കെചിരിക്കവേ സുഹൃത്ത് കൂട്ടിചേര്ത്തു "ഹെന്തുചെയ്യാം അതും നമ്മളുതന്നെ വായിക്കേണ്ടി വരുമല്ലോ!"<br />
<div>
ചമ്മലുമറച്ചുകൊണ്ട് ഞാന് ചടുലതയില് പറഞ്ഞു "ഹേയ് ... ഇല്ല "<br />
</div>
ഏകദേശം പതിഞ്ചോളംപ്രായമുള്ള ,ചുവന്നചേല ചുറ്റി, സീമന്തരേഖയില് കുങ്കുമം വാരിപ്പൊത്തി
നിന്നിരുന്ന ഒരുവള് അടുത്തുനിന്ന മനുഷ്യനോട്
കയര്ത്തുസംസാരിക്കുന്നു,ഞങ്ങള്<div>
<wbr></wbr> മുന്നോട്ട് നടന്നുപോന്നപ്പോഴും ആ ശബ്ദം പിന്തുടരുന്നുണ്ടായിരുന്നു ഏതാനും മിനിറ്റുകള് മാത്രം ! <br />
</div>
പിന്നീട് രണ്ടുദിവസം കഴിഞ്ഞു പത്രവാര്ത്ത
കണ്ടപ്പോഴാണ് ആ ശബ്ദം വീണ്ടും ! ഉറക്കെനിലവിളിച്ചിട്ടും ആരും
ശ്രദ്ധിക്കാത്ത ആ കുരുന്ന് ഇപ്പോഴും എന്റെ മനസിന്റെ വിറയലോടെ മുട്ടിലിഴയുകയാണ് . !</div>
Saranya Mohananhttp://www.blogger.com/profile/15482457131939449648noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2102189391035048611.post-63063070032327066422013-03-01T08:27:00.001-08:002013-03-01T08:27:31.760-08:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"type":45}" id="fbPhotoSnowliftCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption">കാര്മേഘങ്ങളെ ഒര്മ്മകളിലെയ്ക്ക് പതിച്ചുചേര്ത്ത്എന്നില് പെയ്തുനിറയുന്നു -<br /> "എന്റെ മഴ"</span></span></div>
Saranya Mohananhttp://www.blogger.com/profile/15482457131939449648noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2102189391035048611.post-3965938248653157232013-02-27T04:02:00.002-08:002013-02-27T04:02:14.225-08:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
ഒരു മഴ പെയ്തുനിറഞ്ഞിരുന്നെങ്കില് .......<br />കാറ്റിനുംശരീരത്തിനും ചുട്ടുപൊള്ളുന്നയീ മനസിനുംമിഴികള്ക്കുംമീതെ, ഈ പ്രപഞ്ചത്തിന് എന്നെ കാണാന്കഴിയാത്തവിധത്തില് ഒളിപ്പിച്ചുപിടിക്കാന് കെല്പ്പുള്ള-ഇഴമുറിയാത്ത മഴനാരുകള് ജന്മമെടുത്തിരുന്നെങ്കില് .......!</div>
Saranya Mohananhttp://www.blogger.com/profile/15482457131939449648noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2102189391035048611.post-3349024854668303652013-02-26T08:05:00.000-08:002013-02-26T08:05:06.310-08:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-e_jJLbw6OEUYSemI5AE6fnkwwHP9UnzYuwL_ymXQstE3NM9690aglKiX593QP5y1kPzM5A5ekoHoo50lBlvte7VafZ0bwmi3EOj8R5RhgSkuYc86DJEMgkkaFv-AV-GwUKbYz_n36n0/s1600/Photo2961.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-e_jJLbw6OEUYSemI5AE6fnkwwHP9UnzYuwL_ymXQstE3NM9690aglKiX593QP5y1kPzM5A5ekoHoo50lBlvte7VafZ0bwmi3EOj8R5RhgSkuYc86DJEMgkkaFv-AV-GwUKbYz_n36n0/s1600/Photo2961.jpg" /></a></div>
<h5 class="uiStreamMessage userContentWrapper" data-ft="{"type":1,"tn":"K"}">
<span class="messageBody" data-ft="{"type":3}"><span class="userContent"> </span></span></h5>
<h5 class="uiStreamMessage userContentWrapper" data-ft="{"type":1,"tn":"K"}">
<span class="messageBody" data-ft="{"type":3}"><span class="userContent">"മകരമഞ്ഞില്
ഇലകള്കൊഴിച്ച് ഞരമ്പുകള് തെളിഞ്ഞുനില്ക്കുന്ന മരങ്ങള്ക്കിടയില്,
അവയിലൊന്നിന്റെ ചില്ലയിലോയെന്നു സംശയിത്തക്കവിധത്തില്
നിലാവ്കൊഴിച്ചുനില്ക്കുന്ന നമ്മുടെ അമ്പിളിഅമ്മാവനെ
നോക്കിയിരിക്കുകയായിരുന്നു ഇന്നത്തെ പവര്കട്ട് സമയത്ത് ,<br /> മൊബൈലില് ഫോട്ടോപകര്ത്തി അനിയത്തി ആശങ്കപ്പെട്ടു "ശ്ശോ.. നേരിട്ട് കാണുന്നത്ര ഭംഗിയില്ലല്ലോ ഇതില്"<br />
അമ്മ ഇടയ്ക്ക്പറഞ്ഞു "മുറ്റത്തുനിന്ന് കയറിവാ, ഇപ്പോള് 'ബ്ലാക്ക്മാന്'
കഥകളെ കേള്ക്കാനുള്ള്.." (ഇടയ്ക്ക് പറഞ്ഞുകേട്ട ഒന്നുരണ്ട് പ്രസ്തുത
കഥകള് - അതോടെ അനിയത്തി ഫോട്ടോഗ്രഫി നിര്ത്തി)<br /> <br /> ഒരു പഴയ പാട്ട് ഓര്മവരുന്നു-</span></span></h5>
<h5 class="uiStreamMessage userContentWrapper" data-ft="{"type":1,"tn":"K"}">
<span class="messageBody" data-ft="{"type":3}"><span class="userContent"> </span></span><br /><span class="text_exposed_show">♩ ♪ ♫ ♬ ♭ ♮ ♯</span><span data-ft="{"tn":"K"}" id=".reactRoot[1071].[1][2][1]{comment427573927328734_1143140}.0.[1].0.[1].0.[0].[0][2]"><span class="UFICommentBody" id=".reactRoot[1071].[1][2][1]{comment427573927328734_1143140}.0.[1].0.[1].0.[0].[0][2].0"><span id=".reactRoot[1071].[1][2][1]{comment427573927328734_1143140}.0.[1].0.[1].0.[0].[0][2].0.[0]"><span id=".reactRoot[1071].[1][2][1]{comment427573927328734_1143140}.0.[1].0.[1].0.[0].[0][2].0.[0].[0]"> </span></span></span></span></h5>
<h5 class="uiStreamMessage userContentWrapper" data-ft="{"type":1,"tn":"K"}">
<span data-ft="{"tn":"K"}" id=".reactRoot[1071].[1][2][1]{comment427573927328734_1143140}.0.[1].0.[1].0.[0].[0][2]"><span class="UFICommentBody" id=".reactRoot[1071].[1][2][1]{comment427573927328734_1143140}.0.[1].0.[1].0.[0].[0][2].0"><span id=".reactRoot[1071].[1][2][1]{comment427573927328734_1143140}.0.[1].0.[1].0.[0].[0][2].0.[0]"><span id=".reactRoot[1071].[1][2][1]{comment427573927328734_1143140}.0.[1].0.[1].0.[0].[0][2].0.[0].[0]">"കുംഭമാസ നിലാവു പോലെ</span><br id=".reactRoot[1071].[1][2][1]{comment427573927328734_1143140}.0.[1].0.[1].0.[0].[0][2].0.[0].[1]" /><span id=".reactRoot[1071].[1][2][1]{comment427573927328734_1143140}.0.[1].0.[1].0.[0].[0][2].0.[0].[2]">കുമാരിമാരുടെ ഹൃദയം</span><br id=".reactRoot[1071].[1][2][1]{comment427573927328734_1143140}.0.[1].0.[1].0.[0].[0][2].0.[0].[3]" /><span id=".reactRoot[1071].[1][2][1]{comment427573927328734_1143140}.0.[1].0.[1].0.[0].[0][2].0.[0].[4]">തെളിയുന്നതെപ്പോഴെന്നറിയില്ല</span><br id=".reactRoot[1071].[1][2][1]{comment427573927328734_1143140}.0.[1].0.[1].0.[0].[0][2].0.[0].[5]" /><span id=".reactRoot[1071].[1][2][1]{comment427573927328734_1143140}.0.[1].0.[1].0.[0].[0][2].0.[0].[6]">ഇരുളുന്നതെപ്പോഴെന്നറിയില്ല (കുംഭ)</span></span><span id=".reactRoot[1071].[1][2][1]{comment427573927328734_1143140}.0.[1].0.[1].0.[0].[0][2].0.[3]"><span id=".reactRoot[1071].[1][2][1]{comment427573927328734_1143140}.0.[1].0.[1].0.[0].[0][2].0.[3].0"><br id=".reactRoot[1071].[1][2][1]{comment427573927328734_1143140}.0.[1].0.[1].0.[0].[0][2].0.[3].0.[0]" /><span id=".reactRoot[1071].[1][2][1]{comment427573927328734_1143140}.0.[1].0.[1].0.[0].[0][2].0.[3].0.[1]">ചന്ദ്രകാന്തക്കല്ലു പോലെ</span><br id=".reactRoot[1071].[1][2][1]{comment427573927328734_1143140}.0.[1].0.[1].0.[0].[0][2].0.[3].0.[2]" /><span id=".reactRoot[1071].[1][2][1]{comment427573927328734_1143140}.0.[1].0.[1].0.[0].[0][2].0.[3].0.[3]">ചാരുമുഖി തന്നധരം (ചന്ദ്രകാന്ത)</span><br id=".reactRoot[1071].[1][2][1]{comment427573927328734_1143140}.0.[1].0.[1].0.[0].[0][2].0.[3].0.[4]" /><span id=".reactRoot[1071].[1][2][1]{comment427573927328734_1143140}.0.[1].0.[1].0.[0].[0][2].0.[3].0.[5]">ഉരുകുന്നതെപ്പോഴെന്നറിയില്ല</span><br id=".reactRoot[1071].[1][2][1]{comment427573927328734_1143140}.0.[1].0.[1].0.[0].[0][2].0.[3].0.[6]" /><span id=".reactRoot[1071].[1][2][1]{comment427573927328734_1143140}.0.[1].0.[1].0.[0].[0][2].0.[3].0.[7]">ഉറയ്ക്കുന്നതെപ്പോഴെന്നറിയില്ല</span><br id=".reactRoot[1071].[1][2][1]{comment427573927328734_1143140}.0.[1].0.[1].0.[0].[0][2].0.[3].0.[8]" /><span id=".reactRoot[1071].[1][2][1]{comment427573927328734_1143140}.0.[1].0.[1].0.[0].[0][2].0.[3].0.[9]">ചിരിക്കും ചിലപ്പോൾ</span><br id=".reactRoot[1071].[1][2][1]{comment427573927328734_1143140}.0.[1].0.[1].0.[0].[0][2].0.[3].0.[10]" /><span id=".reactRoot[1071].[1][2][1]{comment427573927328734_1143140}.0.[1].0.[1].0.[0].[0][2].0.[3].0.[11]">ചതിക്കും ചിലപ്പോൾ</span><br id=".reactRoot[1071].[1][2][1]{comment427573927328734_1143140}.0.[1].0.[1].0.[0].[0][2].0.[3].0.[12]" /><span id=".reactRoot[1071].[1][2][1]{comment427573927328734_1143140}.0.[1].0.[1].0.[0].[0][2].0.[3].0.[13]">കഥയാണതു വെറും കടം കഥ</span><br id=".reactRoot[1071].[1][2][1]{comment427573927328734_1143140}.0.[1].0.[1].0.[0].[0][2].0.[3].0.[14]" /><span id=".reactRoot[1071].[1][2][1]{comment427573927328734_1143140}.0.[1].0.[1].0.[0].[0][2].0.[3].0.[15]">(കുംഭ)</span><br id=".reactRoot[1071].[1][2][1]{comment427573927328734_1143140}.0.[1].0.[1].0.[0].[0][2].0.[3].0.[16]" /><br id=".reactRoot[1071].[1][2][1]{comment427573927328734_1143140}.0.[1].0.[1].0.[0].[0][2].0.[3].0.[17]" /><span id=".reactRoot[1071].[1][2][1]{comment427573927328734_1143140}.0.[1].0.[1].0.[0].[0][2].0.[3].0.[18]">തെന്നലാട്ടും ദീപം പോലെ</span><br id=".reactRoot[1071].[1][2][1]{comment427573927328734_1143140}.0.[1].0.[1].0.[0].[0][2].0.[3].0.[19]" /><span id=".reactRoot[1071].[1][2][1]{comment427573927328734_1143140}.0.[1].0.[1].0.[0].[0][2].0.[3].0.[20]">സുന്ദരിമാരുടെ പ്രണയം (തെന്നലാട്ടും)</span><br id=".reactRoot[1071].[1][2][1]{comment427573927328734_1143140}.0.[1].0.[1].0.[0].[0][2].0.[3].0.[21]" /><span id=".reactRoot[1071].[1][2][1]{comment427573927328734_1143140}.0.[1].0.[1].0.[0].[0][2].0.[3].0.[22]">ആളുന്നതെപ്പോഴെന്നറിയില്ല</span><br id=".reactRoot[1071].[1][2][1]{comment427573927328734_1143140}.0.[1].0.[1].0.[0].[0][2].0.[3].0.[23]" /><span id=".reactRoot[1071].[1][2][1]{comment427573927328734_1143140}.0.[1].0.[1].0.[0].[0][2].0.[3].0.[24]">അണയുന്നതെപ്പോഴെന്നറിയില്ല</span><br id=".reactRoot[1071].[1][2][1]{comment427573927328734_1143140}.0.[1].0.[1].0.[0].[0][2].0.[3].0.[25]" /><span id=".reactRoot[1071].[1][2][1]{comment427573927328734_1143140}.0.[1].0.[1].0.[0].[0][2].0.[3].0.[26]">വിറയ്ക്കും ചിലപ്പോൾ</span><br id=".reactRoot[1071].[1][2][1]{comment427573927328734_1143140}.0.[1].0.[1].0.[0].[0][2].0.[3].0.[27]" /><span id=".reactRoot[1071].[1][2][1]{comment427573927328734_1143140}.0.[1].0.[1].0.[0].[0][2].0.[3].0.[28]">വിതുമ്പും ചിലപ്പോൾ</span><br id=".reactRoot[1071].[1][2][1]{comment427573927328734_1143140}.0.[1].0.[1].0.[0].[0][2].0.[3].0.[29]" /><span id=".reactRoot[1071].[1][2][1]{comment427573927328734_1143140}.0.[1].0.[1].0.[0].[0][2].0.[3].0.[30]">കഥയാണതു വെറും കടം കഥ</span><br id=".reactRoot[1071].[1][2][1]{comment427573927328734_1143140}.0.[1].0.[1].0.[0].[0][2].0.[3].0.[31]" /><span id=".reactRoot[1071].[1][2][1]{comment427573927328734_1143140}.0.[1].0.[1].0.[0].[0][2].0.[3].0.[32]">(കുംഭ) </span></span></span></span></span></h5>
<h5 class="uiStreamMessage userContentWrapper" data-ft="{"type":1,"tn":"K"}">
<span data-ft="{"tn":"K"}" id=".reactRoot[1071].[1][2][1]{comment427573927328734_1143140}.0.[1].0.[1].0.[0].[0][2]"><span class="UFICommentBody" id=".reactRoot[1071].[1][2][1]{comment427573927328734_1143140}.0.[1].0.[1].0.[0].[0][2].0"><span id=".reactRoot[1071].[1][2][1]{comment427573927328734_1143140}.0.[1].0.[1].0.[0].[0][2].0.[3]"><span id=".reactRoot[1071].[1][2][1]{comment427573927328734_1143140}.0.[1].0.[1].0.[0].[0][2].0.[3].0"><span id=".reactRoot[1071].[1][2][1]{comment427573927328734_1143140}.0.[1].0.[1].0.[0].[0][2].0.[3].0.[32]">Movie Lottery Ticket (1970)</span><br id=".reactRoot[1071].[1][2][1]{comment427573927328734_1143140}.0.[1].0.[1].0.[0].[0][2].0.[3].0.[33]" /><span id=".reactRoot[1071].[1][2][1]{comment427573927328734_1143140}.0.[1].0.[1].0.[0].[0][2].0.[3].0.[34]">Movie Director AB Raj</span><br id=".reactRoot[1071].[1][2][1]{comment427573927328734_1143140}.0.[1].0.[1].0.[0].[0][2].0.[3].0.[35]" /><span id=".reactRoot[1071].[1][2][1]{comment427573927328734_1143140}.0.[1].0.[1].0.[0].[0][2].0.[3].0.[36]">Lyrics Sreekumaran Thampi</span><br id=".reactRoot[1071].[1][2][1]{comment427573927328734_1143140}.0.[1].0.[1].0.[0].[0][2].0.[3].0.[37]" /><span id=".reactRoot[1071].[1][2][1]{comment427573927328734_1143140}.0.[1].0.[1].0.[0].[0][2].0.[3].0.[38]">Music V Dakshinamoorthy</span><br id=".reactRoot[1071].[1][2][1]{comment427573927328734_1143140}.0.[1].0.[1].0.[0].[0][2].0.[3].0.[39]" /><span id=".reactRoot[1071].[1][2][1]{comment427573927328734_1143140}.0.[1].0.[1].0.[0].[0][2].0.[3].0.[40]">Singers KJ Yesudas</span></span></span></span></span></h5>
<h5 class="uiStreamMessage userContentWrapper" data-ft="{"type":1,"tn":"K"}">
<span class="text_exposed_show"> </span></h5>
<h5 class="uiStreamMessage userContentWrapper" data-ft="{"type":1,"tn":"K"}">
<span class="text_exposed_show">" </span></h5>
</div>
Saranya Mohananhttp://www.blogger.com/profile/15482457131939449648noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2102189391035048611.post-37926112455418777222013-02-20T09:48:00.000-08:002013-02-20T09:48:19.327-08:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<h5 class="uiStreamMessage userContentWrapper" data-ft="{"type":1,"tn":"K"}">
<span class="messageBody" data-ft="{"type":3}"><span class="userContent">നിറങ്ങള്മങ്ങിയ
ആ വഴിയില് കറുത്ത അക്ഷരങ്ങള്ക്കപ്പുറം പതിഞ്ഞുകിടക്കുന്നത് ഞാന്
അറിഞ്ഞിട്ടും അറിയാത്തൊരു നനവാണ് (എന്നാല് ആറ്റി ഉണക്കാന് കഴിയാതെ
പോകുന്നത് )<br /> കാലത്തിനൊപ്പം മറഞ്ഞുപോയേക്കുമെന്ന പ്രതീക്ഷ, (അത് എനിക്കുള്ളതാണ് ,എന്റെ സമാധാനത്തിന് / സ്വാര്ഥതയ്ക്ക് (ഇതും) )</span></span></h5>
</div>
Saranya Mohananhttp://www.blogger.com/profile/15482457131939449648noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2102189391035048611.post-29004452154081526402013-02-13T06:08:00.001-08:002013-02-13T06:08:51.601-08:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div>
<div>
<div>
<div>
<div>
<div>
<div>
<div>
<div>
<div>
<div>
<div>
<div>
<div>
<div>
പ്രപഞ്ച സത്യം !</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
കരിഞ്ഞവയും വിടരാത്തവയും ഒരേ ചെടിയില് </div>
</div>
</div>
അവ മാറിമാറി വരുമ്പോഴും ആ സസ്യം വലിയ മാറ്റങ്ങളില്ലാതെ തുടരുകയാണ് !<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEga-wl82ZcpIW2cb8_Jefui5-x72HwbMYgBtlLoqp1xUrDe3KSNCBCq5yzEY-1p2frqBSvu6lMElHXaxbGZ78ebkpa2AUBQ4H1QFQbWQv0xCIme3h4I8yoE3Bo-6Znh2dIoyTV5ZkoP2GE/s1600/Photo2907.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="275" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEga-wl82ZcpIW2cb8_Jefui5-x72HwbMYgBtlLoqp1xUrDe3KSNCBCq5yzEY-1p2frqBSvu6lMElHXaxbGZ78ebkpa2AUBQ4H1QFQbWQv0xCIme3h4I8yoE3Bo-6Znh2dIoyTV5ZkoP2GE/s400/Photo2907.jpg" width="400" /></a></div>
<br /></div>
Saranya Mohananhttp://www.blogger.com/profile/15482457131939449648noreply@blogger.com1